coś spoczęło na czyichś barkach
coś stało się czyimś obowiązkiem, za wypełnienie którego jest on odpowiedzialny
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe
- coś spoczęło na barkach gminy, samorządu
- ciężar czegoś spoczął na czyichś barkach, odpowiedzialność spoczęła na czyichś barkach
|
Obowiązek walki z korupcją spocznie na barkach „młodych, którzy mają siłę i wiele można od nich zażądać”.
źródło: NKJP: Andrzej M. Zaucha: W Rosji korupcja zagraża demokracji, Gazeta Wyborcza, 1997-04-11
|
|
[...] ciężar prowadzenia gry obronnej spoczął na moich barkach.
źródło: NKJP: MAREK STYKA: Nie boję się rywalizacji, Dziennik Polski, 2004-04-19
|
|
Zadanie to powinno spocząć na barkach budżetów dzielnic.
źródło: NKJP: (WT): Zapłacili i nie mają, Dziennik Polski, 1999-11-13
|
|
Wszystkie obowiązki domowe i rodzinne spoczęły na barkach pani Heleny.
źródło: NKJP: Ewa Halewska: Diamentowa para, Nowiny Raciborskie, 2003-11-05
|
|
Chcę, żebyście wiedzieli jak wielka odpowiedzialność spocznie na waszych barkach.
źródło: NKJP: Internet
|
Uznawane za niepoprawne w połączeniu z rzeczownikami konkretnymi.
Data ostatniej modyfikacji: 10.07.2011
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN