UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

uderzyć

Chronologizacja

2 połowa XIV w., SStp

Pochodzenie

psł. *udъriti 'uderzyć'

Z przedrostkiem *u-od psł. czasownika *dъriti (z nieregularnym rozwojem e < ъ [w pozycji słabej])

1. pięścią w twarz

Definicja

kierując rękę lub trzymany w niej przedmiot w stronę jakiejś osoby lub zwierzęcia, spowodować, że gwałtownie zetknie się z powierzchnią jej ciała i wywoła w ten sposób ból, a nawet uszkodzenie tej powierzchni lub narządów znajdujących się wewnątrz ciała

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ciapnąć, machnąć, pieprznąć, prasnąć, prześwięcić

Połączenia

  • uderzyć kobietę, matkę, żonę; policjanta
  • uderzyć pięścią, ręką; mieczem; kamieniem
  • uderzyć w brzuch, w nos, w szczękę, w twarz, w zęby
  • uderzyć mocno, z całej siły

Cytaty

Ciałem Traszki znów wstrząsnęły torsje. Wieloch otwartą dłonią uderzył go w twarz.

źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

Patrzą sobie w oczy jak dwa koguty i nagle Zenek tuż przed twarzą wroga wykonywa błyskawiczny gest ręką, jakby chciał uderzyć tamtego w nos bokiem dłoni. Zezowaty robi gwałtowny krok w tył.

źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990

Znienacka uderzył go nożem w klatkę piersiową. Ostrze utkwiło w sercu.

źródło: NKJP: (st), Zabił brata, Express Ilustrowany, 2002-02-18

[...] sprawca, działając ze szczególnym okrucieństwem, najpierw zgwałcił swoją ofiarę, a następnie uderzył ją kilkakrotnie kamieniem w głowę i udusił smyczą.

źródło: NKJP: Rafał P. Palacz: Częściowo umorzyli, Gazeta Wrocławska, 2003-07-30

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. uderzony
uderzony
uderzony
uderzone
uderzona
D. uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonej
C. uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonej
B. uderzonego
uderzonego
uderzony
uderzone
uderzoną
N. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzoną
Ms. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. uderzeni
uderzeni
uderzone
uderzone
D. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych
C. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
B. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzone
N. uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
Ms. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
KOGO + w CO + CZYM

2. głową o ścianę

Definicja

spowodować gwałtowne, silne zetknięcie się czegoś z czymś

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

Połączenia

  • uderzyć głową, młotkiem, siekierą
  • uderzyć czymś o mur, o stół, o ścianę,
  • uderzyć czymś w gwóźdź, w mur, w pień, w stół, w ścianę

Cytaty

Komendant uderzył ręką w parapet tak mocno, że podskoczyły kwiatki i zabrzęczały talerzyki, które służyły za podstawki pod doniczki.

źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

Nowak chwycił Malanowskiego za głowę i uderzył nią w maskę. Na tyle mocno, że włączył się alarm, a na białym lakierze pojawiło się kilka kropel krwi.

źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006

Wyczekiwana chwila nastała o zmroku jednego z kolejnych dni wykopalisk. Łopata uderzyła o kamień.

źródło: NKJP: Andrzej Wójckiewicz: Przebudzenie Cheopsa czyli Jak uratować ludzi i Ziemię, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. uderzony
uderzony
uderzony
uderzone
uderzona
D. uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonej
C. uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonej
B. uderzonego
uderzonego
uderzony
uderzone
uderzoną
N. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzoną
Ms. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. uderzeni
uderzeni
uderzone
uderzone
D. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych
C. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
B. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzone
N. uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
Ms. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
CZYM + (w CO | o CO)

3. w drzewo

Definicja

będąc w ruchu, gwałtownie zetknąć się z czymś, powodując uszkodzenie tego czegoś lub siebie samego

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie przyczyny, objawy i skutki chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:  prasnąć

Połączenia

  • uderzyć o brzeg, o burtę, o ścianę, o drzewo
  • uderzyć w ścianę, w drzewo

Cytaty

- Był polskiego pochodzenia - zdążył odpowiedzieć, zanim Towarzysz Mauser wykopał spod niego butelkę po winie. Uderzyła w ścianę, roztrzaskując się na wiele części tuż pod portretami zaskoczonych hukiem przywódców narodu.

źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006

Nadkomisarz chwycił go za ramiona i z całej siły popchnął. Traszka uderzył o reling i krzyknął.

źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

Pocisk przebił przednią szybę, uderzył w lusterko i wyleciał rozbijając tylną szybę auta.

źródło: NKJP: Życie z wyrokiem Adwokat - wróg, Gazeta Poznańska, 2002-05-29

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
w CO | o CO

4. na nieprzyjaciela

Definicja

zaatakować z zamiarem pozbawienia życia lub zdobycia terytorium

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa przestępstwa

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  zaatakować

Połączenia

  • morderca, wróg; oddział uderzył; armia uderzyła; wojsko uderzyło
  • uderzyć na kraj, na miasto; na wojsko

Cytaty

Obydwa plutony z impetem uderzyły na nieprzyjaciela, który po poniesieniu ciężkich strat wycofał się za rzekę.

źródło: NKJP: Jerzy Przybylski: Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999

Najlepszymi oddziałami będą rzesze przedsiębiorczych geniuszy, a nie siły specjalne, które jako pierwsze uderzyły na talibów w Afganistanie.

źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia : rzecz o władzy i wolności, 2002

[...] przecież wiesz, że nasze siły są niewystarczające, by uderzyć na Rzym.

źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

Jeśli mają do czynienia z mścicielem psychopatą, znowu uderzy. Zabójstwo dwóch chłopaków to dopiero początek.

źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
na KOGO

5. w Polskę

Definicja

książk. 
zadziałać tak, aby spowodować, żeby coś niekorzystnego stało się w związku z kimś lub czymś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

Połączenia

  • uderzyć w gospodarkę; w Polskę

Cytaty

Savonarola uderzył też ostro w Komitet Powiatowy w Lubaniu Śląskim. Napiętnował ich za to, że wystąpili o wydanie duplikatu Krawczykowi i Kościelniakowi, którym najcenniejszy dla komunisty dokument zabrano po pijanemu, dla jaj.

źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006

Kryzys nie uderzył w Polskę tak mocno, jak w gospodarkę amerykańską, ale to chyba nie jest dobre zestawienie.

źródło: NKJP: Praca i Zdrowie, 2009-05-06

Jeżeli Amerykanie uderzą sankcjami , Paryż bez wahania poprowadzi Unię do WTO przeciwko Ameryce i rozpęta się prawdziwa wojna - twierdzi ekspert Komisji Europejskiej.

źródło: NKJP: Małgorzata Alterman: USA - EUROPA - KUBA, Gazeta Wyborcza, 1997-10-25

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
w KOGO/CO

6. uderzyło kogoś podobieństwo

Definicja

książk. 
zostać przez kogoś zauważonym jako coś dziwnego lub zaskakującego

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie

Połączenia

  • czyjś wygląd uderzył kogoś; czyjaś uroda uderzyła kogoś

Cytaty

Przypomniał sobie, że gdy obserwował kleryków podczas przerwy, coś go w tym widoku uderzyło, wydało mu się nienaturalne. Wciąż jednak nie potrafił sprecyzować, o co mu wtedy chodziło.

źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010

We wszystkich wywiadach, z którymi udało mi się zapoznać, uderzyło mnie jedno. Mianowicie na pytanie, jak zachowywali się terroryści, odpowiadają: „Bardzo przyzwoicie. Czasem,, owszem, popchnęli, krzywo spojrzeli, podnieśli głos, no ale nie można im się dziwić, byli zdenerwowani. [...]”.

źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 2004

[...] pojechał kiedyś na Litwę i uderzyło go, że wszystko jest tam inne, a ludzie mówią w swoim [...] języku.

źródło: NKJP: Małgorzata Andrzej Nocuń Brzezicki: Białoruś: kartofle i dżinsy, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. uderzony
uderzony
uderzony
uderzone
uderzona
D. uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonej
C. uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonej
B. uderzonego
uderzonego
uderzony
uderzone
uderzoną
N. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzoną
Ms. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. uderzeni
uderzeni
uderzone
uderzone
D. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych
C. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
B. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzone
N. uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
Ms. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
KOGO + (CZYM)
bez ograniczeń + uderzyć +
KOGO + (że ZDANIE)

7. blask uderzył kogoś

Definicja

książk. 
mocno, nagle, zwykle nieprzyjemnie oddziałać na kogoś

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego zmysły

Połączenia

  • smród, swąd, zapach; blask, żar uderzył kogoś

Cytaty

Odetchnął, zaklął bezgłośnie i już miał zamiar ponownie pogrążyć się w myślach [...], gdy wiedźmiński medalion na jego szyi zadrgał nagle silnie, a w nozdrza uderzył zapach piołunu, bazylii, kolendry, szałwii i anyżku.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

Gasili je dłońmi, rzęzili, ustawali, ostatnim wysiłkiem biegli na wyprzódy z ogniem, aż dopadli wyżyny, na której bił miłosierny powiew Łaski, uderzył ich lica chłodny dech wschodniego wiatru wstrzymującego pożogę.

źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1996

Ostry blask uderzył go tak mocno, że był zmuszony zasłonić oczy.

źródło: NKJP: Ryszard Stanoszek, Czerwony Tunel, Esensja I, 2005-09

Poranek na starym cmentarzu uderzył go wonią wilgoci.

źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. uderzony
uderzony
uderzony
uderzone
uderzona
D. uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonej
C. uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonej
B. uderzonego
uderzonego
uderzony
uderzone
uderzoną
N. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzoną
Ms. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. uderzeni
uderzeni
uderzone
uderzone
D. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych
C. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
B. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzone
N. uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
Ms. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
KOGO

8. do dyrektora

Definicja

pot. 
zwrócić się do kogoś w celu załatwienia jakiejś sprawy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa urzędy i ich funkcjonowanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

Połączenia

  • uderzyć do kolegi, do przyjaciela, do znajomego; do burmistrza, do wojewody...

Cytaty

[...] komisja rządowa rozpoczęła, skradając się za naszymi plecami, rozmowę z pojedynczymi zakładami, zwłaszcza uderzyła do tych, co to były obrażone na Wąsatego, że przedtem bez porozumienia zakończył strajk.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Nie mogę narzekać t1, 2003

Co innego, gdybym zdobył materiały świadczące o nieuczciwych zagraniach agencji lub, bezpośrednio, wilkołaczej organizacji, na przykład dowody w sprawie tej kliniki. Z czymś takim mógłbym uderzyć do ludzi u władzy, przekonać świat o zagrożeniu.

źródło: NKJP: Magda Parus: Wilcze dziedzictwo: Przeznaczona – rozdział 2, Esensja, 2008-11

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
do KOGO

9. w płacz

Definicja

nagle zacząć wykonywać czynność nazwaną następującym rzeczownikiem, wiążącą się z wydawaniem głośnych dźwięków lub polegającą na tym

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Połączenia

  • uderzyć w krzyk, w lament, w płacz; w śmiech; w błagania, w prośby

Cytaty

Nagle otoczyła ich gromadka wyrośniętych nastolatków z żądaniem: oddawać portfele, telefony komórkowe.I żeby zaznaczyć, że nie żartują, zaczęli małżonków popychać, a gdy ci uderzyli w krzyk, że co to za rozbój w biały dzień, wykręcili im ręce.

źródło: NKJP: Gazeta Poznańska, 2004-02-06

Oboje mieliśmy świetne humory, aż tu nagle w szatni Jagoda uderzyła w płacz. Co się stało? Nic, tylko pan dozorca układał wykładzinę podłogową i ustawił szafki na buty nie tam, gdzie wcześniej stały.

źródło: NKJP: Paweł Smoleński, Czytanki Justyny, Gazeta Wyborcza, 1997-01-24

Tłukąc go obcasami, zarazem przemawiał doń z udanym spokojem lub obrzucał go obelgami, jakby liczył na to, że ów odpowie, a może nawet uderzy w błagania i prośby.

źródło: NKJP: Stanisław Lem: Bajki robotów, 1964

Dworzanie za królem uderzyli w śmiech tak wielki, że ściany zaczęły się trząść - palcami wytykali Piszczajkę i również zaczęli chwytać się za brzuchy.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
w CO

10. piłkę

Definicja

sport. 
częścią ciała lub sprzętem używanym w danej grze sportowej zadziałać na piłkę (lub krążek) tak, że zaczyna się ona poruszać w określonym kierunku

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Sport czynności związane ze sportem

Połączenia

  • uderzyć krążek, piłkę
  • uderzyć głową, nogą; kijem, rakietą
  • uderzyć na aut
  • uderzyć w stronę bramki
  • uderzyć z woleja

Cytaty

22-letni napastnik przebiegł kilkanaście metrów. Gdy minął linię środkową, zamiast podawać na prawą stronę, zdecydował się na strzał z 40 metrów. Precyzyjnie uderzona piłka [...] wpadła do siatki.

źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1996-10-05

Był siłą napędową janikowian. Motywował kolegów do większego wysiłku. Był też częstym wykonawcą stałych fragmentów gry. Potrafił również celnie uderzyć piłkę głową.

źródło: NKJP: Lider w rundzie jesiennej: Marcin Dettlaff, Gazeta Pomorska, 2009-12-15

Na technikę w squashu składa się umiejętność przyjmowania optymalnych pozycji do odbicia piłki, umiejętność poruszania się (biegania po korcie) oraz poprawne uderzenie piłki rakietą [...].

źródło: NKJP: Szukaj pomocy trenera, Polska Głos Wielkopolski, 2005-02-07

[...] mocno uderzył krążek w stronę bramki, a Rafał [...] w niecodziennych okolicznościach wpakował go do siatki.

źródło: NKJP: Każdy sobie rzepkę skrobie..., Trybuna Śląska, 2001-12-03

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: uderzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. uderzony
uderzony
uderzony
uderzone
uderzona
D. uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonego
uderzonej
C. uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonemu
uderzonej
B. uderzonego
uderzonego
uderzony
uderzone
uderzoną
N. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzoną
Ms. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. uderzeni
uderzeni
uderzone
uderzone
D. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych
C. uderzonym
uderzonym
uderzonym
uderzonym
B. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzone
N. uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
uderzonymi
Ms. uderzonych
uderzonych
uderzonych
uderzonych

odpowiednik aspektowy: uderzać

Składnia

bez ograniczeń + uderzyć +
CO + (CZYM) + (DOKĄD)

11. o zegarze

Definicja

wydać dźwięk lub dźwięki sygnalizujące coś

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Cytaty

Gdy zegar uderzył kolejny raz, Grzegorz wręczył Ani pierścionek i patrząc jej głęboko w oczy, poprosił o rękę.

źródło: NKJP: Małżeństwo z komputera, Express Ilustrowany, 2002-11-22

Drgnęła, kiedy zegar w przedpokoju uderzył trzy razy.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005

Gdy uderzył dzwon żałobny, lokatorki w bieliźnie biegły do okien i zachęcały panów z orszaku, by po oddaniu ostatniej posługi zmarłemu pomyśleli o rzeczach bardziej ziemskich.

źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008

Na kościele Świętego Piotra uderzyły dzwony nieszporne, natychmiast odpowiedziały im inne i przez pewien czas muzyka
dzwonów wypełniała Wieczne Miasto, wstrząsając powietrzem.

źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

Kiedy zbliżyli się do kościoła, uderzył właśnie dzwon.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

12. o sercu

Definicja

wykonać jeden z wielu rytmicznych skurczów

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zabić

Cytaty

[suseł] Zapada w bardzo głęboki sen. Trzystugramowe ciałko będzie zaledwie o dwa stopnie cieplejsze niż lód, serce uderzy parę razy na minutę, a na jeden oddech trzeba by czekać jeszcze dłużej.

źródło: NKJP: Spać jak suseł, Dziennik Polski, 2006-12-02

Serce uderzyło w piersi, jakby chciało wyrwać się na zewnątrz. Przez ciało przebiegł przykry wstrząs, gdy stopy opadły sztywno na twardą ziemię.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzę
uderzymy
2 os. uderzysz
uderzycie
3 os. uderzy
uderzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłem
+(e)m uderzył
uderzyłam
+(e)m uderzyła
uderzyłom
+(e)m uderzyło
uderzyliśmy
+(e)śmy uderzyli
uderzyłyśmy
+(e)śmy uderzyły
2 os. uderzyłeś
+(e)ś uderzył
uderzyłaś
+(e)ś uderzyła
uderzyłoś
+(e)ś uderzyło
uderzyliście
+(e)ście uderzyli
uderzyłyście
+(e)ście uderzyły
3 os. uderzył
uderzyła
uderzyło
uderzyli
uderzyły

bezosobnik: uderzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uderzmy
2 os. uderz
uderzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uderzyłbym
bym uderzył
uderzyłabym
bym uderzyła
uderzyłobym
bym uderzyło
uderzylibyśmy
byśmy uderzyli
uderzyłybyśmy
byśmy uderzyły
2 os. uderzyłbyś
byś uderzył
uderzyłabyś
byś uderzyła
uderzyłobyś
byś uderzyło
uderzylibyście
byście uderzyli
uderzyłybyście
byście uderzyły
3 os. uderzyłby
by uderzył
uderzyłaby
by uderzyła
uderzyłoby
by uderzyło
uderzyliby
by uderzyli
uderzyłyby
by uderzyły

bezosobnik: uderzono by

bezokolicznik: uderzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uderzywszy

gerundium: uderzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. uderzenie
uderzenia
D. uderzenia
uderzeń
C. uderzeniu
uderzeniom
B. uderzenie
uderzenia
N. uderzeniem
uderzeniami
Ms. uderzeniu
uderzeniach
W. uderzenie
uderzenia

odpowiednik aspektowy: uderzać

Frazeologizmy

coś uderzyło do głowy komuś
coś uderzyło do łba komuś
coś/ktoś uderzyło/uderzył po kieszeni kogoś
krew uderzyła do głowy komuś
krew uderzyła do twarzy komuś
ktoś dał sobie w szyję
ktoś uderzył w gaz
ktoś poszedł w kimono
ktoś uderzył w kimono
ktoś uderzył na alarm
ktoś uderzył w czułą strunę
ktoś uderzył w jakiś ton
ktoś uderzył w jakąś nutę
ktoś uderzył w jakieś tony
ktoś uderzył w konkury
ktoś uderzył w pokorę
woda sodowa uderzyła do głowy komuś

Przysłowia

Jak / Jeśli się chce psa uderzyć, to kij się znajdzie
Jak ktoś chce psa uderzyć, to kij zawsze znajdzie
Kto chce psa uderzyć, kij zawsze znajdzie
Uderz w stół, a nożyce się odezwą
Uderz w stół, nożyce się odezwą
Uderz ręką w stół, a nożyce się odezwą
Data ostatniej modyfikacji: 11.10.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj