Chronologizacja
Pochodzenie
psł. *sъporъ 'starcie, sprzeczka, zatarg'
Rzeczownik od psł. przedrostkowego czasownika *sъ-perti sę ‘wejść w spór’ (zob. przeć (przed siebie), spierać się ) z wymianą rdzennego *e : *o
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne
Relacje znaczeniowe
synonimy: | waśń |
Połączenia
- gorący, ostry; ciągły, długotrwały, nieustanny, odwieczny, zadawniony; głośny, słynny; bezsensowny, jałowy spór; spór graniczny; wewnętrzne, zażarte spory; spory historyczne, ideologiczne, ideowe, kompetencyjne, personalne, polityczne, terytorialne
- spór historyków, naukowców, polityków, uczonych
- spór o przywództwo, o sukcesję, o władzę, o ziemię; o aborcję, o lustrację, o wartości
- spór z rządem, z wojewodą; spory z sąsiadami
- spór w sprawie czegoś
- spory i animozje, spory i dyskusje, spory i konflikty, spory i kontrowersje; awantury i spory, waśnie i spory
- strony; istota, meritum, przedmiot; historia, przebieg sporu; atmosfera sporów
- spór powstał, rozgorzał, wybuchł; zakończył się; toczy się, trwa; dotyczy czegoś
- uniknąć sporu
- łagodzić, rozsądzić, rozstrzygnąć spór; rozsądzać, rozstrzygać, rozwiązywać spory
- uwikłany w spory
- uczestniczyć w sporach
Cytaty
Do dziś nie został rozstrzygnięty spór o to, kto i jak (przypadkowo czy rozmyślnie?) wysadził redutę nr 54 w powietrze. źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski: siedem szkiców, 2005 |
|
Życie polityczne Polski zredukuje się do wewnątrzrządowych sporów i intryg. źródło: NKJP: Jerzy Urban: Klątwa Urbana, 1996 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | spór |
spory |
|
D. | sporu |
sporów |
|
C. | sporowi |
sporom |
|
B. | spór |
spory |
|
N. | sporem |
sporami |
|
Ms. | sporze |
sporach |
|
W. | sporze |
spory |
Składnia
+ | spór | + |
(o CO) +
(z KIM)
|