Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | joannita |
joannici |
ndepr |
| joannity |
depr | ||
| D. | joannity |
joannitów |
|
| C. | joannicie |
joannitom |
|
| B. | joannitę |
joannitów |
|
| N. | joannitą |
joannitami |
|
| Ms. | joannicie |
joannitach |
|
| W. | joannito |
joannici |
ndepr |
| joannity |
depr |
Pochodzenie
internac.
fr. johannite
niem. Johanniter
z łac. Jō(h)annēs 'Jan'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | kawaler maltański, szpitalnik |
Cytaty
|
To pierwsze opowiadanie, traktujące o ugodzie, jaką zawarł pewien joannita ze smokiem i w jaki sposób pomogło mu to w walce o władzę w zakonie, jako jedyne posiada rozwiniętą fabułę, kilka różnych wątków, pełne postacie, dobre tempo i udane zakończenie. źródło: NKJP: Jakub Gałka: Mało fantasy, jeszcze mniej historii, Esensja, 2007-10 |
|
|
Reynevan omal nie upadł pod naporem, zobaczył, jak joannita, którego ugodził, kołysze się w siodle. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002 |
|
|
Chłopak przybył z małym tylko pocztem rycerzy, wśród których było paru joannitów i templariuszy, albowiem wielce sobie cenił towarzystwo wojowniczych mnichów i wyświadczał obu zakonom wiele dobrodziejstw. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004 |