UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zadręczyć

Chronologizacja

1814, SL

Pochodzenie

Zob. dręczyć

1. na śmierć

Definicja

zadając ból i cierpienie, doprowadzić do śmierci lub skrajnego wyczerpania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa przestępstwa

Cytaty

Jego ojca skrycie zamordowano, matkę zadręczono i zagłodzono [...].

źródło: NKJP: Obrona Kaliguli, forum.historia.org.pl

Nie opuścił ich, chociaż wiedział, że zostanie przez nich zdradzony i zadręczony na śmierć.

źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Żydowska wojna, 1989

Człowiek wygłodzony, zadręczony i skrajnie wyczerpany biologicznie potrzeb tych nie odczuwa.

źródło: NKJP: Anna Pawełczyńska: Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1995

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zadręczę
zadręczymy
2 os. zadręczysz
zadręczycie
3 os. zadręczy
zadręczą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zadręczyłem
+(e)m zadręczył
zadręczyłam
+(e)m zadręczyła
zadręczyłom
+(e)m zadręczyło
zadręczyliśmy
+(e)śmy zadręczyli
zadręczyłyśmy
+(e)śmy zadręczyły
2 os. zadręczyłeś
+(e)ś zadręczył
zadręczyłaś
+(e)ś zadręczyła
zadręczyłoś
+(e)ś zadręczyło
zadręczyliście
+(e)ście zadręczyli
zadręczyłyście
+(e)ście zadręczyły
3 os. zadręczył
zadręczyła
zadręczyło
zadręczyli
zadręczyły

bezosobnik: zadręczono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zadręczmy
2 os. zadręcz
zadręczcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zadręczyłbym
bym zadręczył
zadręczyłabym
bym zadręczyła
zadręczyłobym
bym zadręczyło
zadręczylibyśmy
byśmy zadręczyli
zadręczyłybyśmy
byśmy zadręczyły
2 os. zadręczyłbyś
byś zadręczył
zadręczyłabyś
byś zadręczyła
zadręczyłobyś
byś zadręczyło
zadręczylibyście
byście zadręczyli
zadręczyłybyście
byście zadręczyły
3 os. zadręczyłby
by zadręczył
zadręczyłaby
by zadręczyła
zadręczyłoby
by zadręczyło
zadręczyliby
by zadręczyli
zadręczyłyby
by zadręczyły

bezosobnik: zadręczono by

bezokolicznik: zadręczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadręczywszy

gerundium: zadręczenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zadręczenie
zadręczenia
D. zadręczenia
zadręczeń
C. zadręczeniu
zadręczeniom
B. zadręczenie
zadręczenia
N. zadręczeniem
zadręczeniami
Ms. zadręczeniu
zadręczeniach
W. zadręczenie
zadręczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zadręczony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zadręczony
zadręczony
zadręczony
zadręczone
zadręczona
D. zadręczonego
zadręczonego
zadręczonego
zadręczonego
zadręczonej
C. zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonej
B. zadręczonego
zadręczonego
zadręczony
zadręczone
zadręczoną
N. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczoną
Ms. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zadręczeni
zadręczeni
zadręczone
zadręczone
D. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
C. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
B. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczone
N. zadręczonymi
zadręczonymi
zadręczonymi
zadręczonymi
Ms. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych

odpowiedniki aspektowe: dręczyć , zadręczać

Składnia

Rzosobowy + zadręczyć +
KOGO

2. pytaniami

Definicja

zakłócając czyjś spokój, doprowadzić go do śmierci lub skrajnego wyczerpania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Cytaty

Możemy zadręczyć innych naszymi słowami, teoriami, wskazówkami [...].

źródło: NKJP: Józef Augustyn: Rozmowy o księżach, rodzinie i życiu duchowym, 2010

Może zadręczyło go sumienie.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 2006

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zadręczę
zadręczymy
2 os. zadręczysz
zadręczycie
3 os. zadręczy
zadręczą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zadręczyłem
+(e)m zadręczył
zadręczyłam
+(e)m zadręczyła
zadręczyłom
+(e)m zadręczyło
zadręczyliśmy
+(e)śmy zadręczyli
zadręczyłyśmy
+(e)śmy zadręczyły
2 os. zadręczyłeś
+(e)ś zadręczył
zadręczyłaś
+(e)ś zadręczyła
zadręczyłoś
+(e)ś zadręczyło
zadręczyliście
+(e)ście zadręczyli
zadręczyłyście
+(e)ście zadręczyły
3 os. zadręczył
zadręczyła
zadręczyło
zadręczyli
zadręczyły

bezosobnik: zadręczono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zadręczmy
2 os. zadręcz
zadręczcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zadręczyłbym
bym zadręczył
zadręczyłabym
bym zadręczyła
zadręczyłobym
bym zadręczyło
zadręczylibyśmy
byśmy zadręczyli
zadręczyłybyśmy
byśmy zadręczyły
2 os. zadręczyłbyś
byś zadręczył
zadręczyłabyś
byś zadręczyła
zadręczyłobyś
byś zadręczyło
zadręczylibyście
byście zadręczyli
zadręczyłybyście
byście zadręczyły
3 os. zadręczyłby
by zadręczył
zadręczyłaby
by zadręczyła
zadręczyłoby
by zadręczyło
zadręczyliby
by zadręczyli
zadręczyłyby
by zadręczyły

bezosobnik: zadręczono by

bezokolicznik: zadręczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zadręczywszy

gerundium: zadręczenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zadręczenie
zadręczenia
D. zadręczenia
zadręczeń
C. zadręczeniu
zadręczeniom
B. zadręczenie
zadręczenia
N. zadręczeniem
zadręczeniami
Ms. zadręczeniu
zadręczeniach
W. zadręczenie
zadręczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zadręczony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zadręczony
zadręczony
zadręczony
zadręczone
zadręczona
D. zadręczonego
zadręczonego
zadręczonego
zadręczonego
zadręczonej
C. zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonemu
zadręczonej
B. zadręczonego
zadręczonego
zadręczony
zadręczone
zadręczoną
N. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczoną
Ms. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zadręczeni
zadręczeni
zadręczone
zadręczone
D. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
C. zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
zadręczonym
B. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczone
N. zadręczonymi
zadręczonymi
zadręczonymi
zadręczonymi
Ms. zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych
zadręczonych

odpowiedniki aspektowe: dręczyć , zadręczać

Składnia

Rzosobowy + zadręczyć +
KOGO + (CZYM)
Rznieżywotny + zadręczyć +
KOGO
Data ostatniej modyfikacji: 26.07.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj