Chronologizacja
Pochodzenie
fr. aventure 'zaskakujące zdarzenie; przygoda'
1. domowa
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Połączenia
- domowa, uliczna; małżeńska, pijacka, rodzinna; publiczna; duża, gruba, potężna; niezła, porządna, poważna, prawdziwa; dzika, karczemna, kosmiczna, koszmarna, krwawa, piekielna, potworna, straszliwa, straszna, wściekła; głośna; mała; bezsensowna, nieprzyjemna; nocna, poranna; nowa, kolejna, ostatnia, wczorajsza awantura; ciągłe awantury
- awantury i afery, awantury i bijatyki, awantury i bójki, awantury i burdy, awantury i kłótnie, awantury i konflikty, awantury i krzyki, awantury i przepychanki; libacje i awantury, pijaństwo i awantury, spory i awantury, wrzaski i awantury
- powód, pretekst do awantury
- zgłoszenie o awanturze
- awantura trwa, wybucha
- szukać, uniknąć/unikać awantury; nie chcieć, nie lubić
- zapobiec/zapobiegać awanturze
- prowokować, robić, spowodować, sprowokować, zrobić, rozpętać, urządzić/urządzać, wszcząć/wszczynać, wywołać/wywoływać, zacząć/zaczynać; poprzedzić; słyszeć, widzieć; pamiętać; zażegnać/zażegnywać awanturę
- pachnie awanturą
- doszło/dochodzi; prowadzić do awantury; zacząć/zaczynać od awantury; obyło się bez awantur; wezwany do awantury
- zanosiło się na awanturę; brnąć; wdać się / wdawać się, wciągnąć się w awanturę
- brać udział, uczestniczyć w awanturze
Cytaty
|
W nocy wybucha kolejna awantura o za głośno grający telewizor. Marta kopie ciężarną Magdę w brzuch. źródło: NKJP: Bogdan Wróblewski: Tragiczna historia dwóch sióstr, Gazeta Wyborcza, 1999-02-13 |
|
|
Dzwoniła zrozpaczona Basia Wrzesińska. Zabrała syna do swego mieszkania bez wiedzy męża. On przyjechał, zrobił dziką awanturę, pobił ją, trzeba było wzywać milicję. źródło: NKJP: Marian Brandys: Dziennik 1972, 1997 |
|
|
[...] sąsiedzi od dłuższego czasu słyszeli odgłosy awantur i bijatyk. Po awanturach mężczyzna i kobieta zazwyczaj jednak szybko się godzili [...]. źródło: NKJP: (EK): Konkubent podejrzewany o zabójstwo, Dziennik Polski, 2005-07-16 |
|
|
Coraz częściej [...] dochodziło do awantur między siostrami. źródło: NKJP: Barbara Jakubowska: Jak mądrze kochać dzieci, 2001 |
|
|
Długie oczekiwanie na pociąg działało na podróżnych wyjątkowo drażniąco. Wszyscy byli podenerwowani i wystarczył byle pretekst, aby przyjacielska rozmowa zamieniła się w karczemną awanturę. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Nic już nie słychać, Esensja, 2007-05 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | awantura |
awantury |
|
| D. | awantury |
awantur |
|
| C. | awanturze |
awanturom |
|
| B. | awanturę |
awantury |
|
| N. | awanturą |
awanturami |
|
| Ms. | awanturze |
awanturach |
|
| W. | awanturo |
awantury |
Składnia
|
+ | awantura | + |
(o CO)
|
2. wojenna
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa działalność polityczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa stosunki międzynarodowe
Połączenia
- polityczna, wojenna; czeczeńska, gruzińska; awantura; nieodpowiedzialne; niepotrzebne awantury; awantura sejmowa
- awantura trwa, wybucha
- wdać się / wdawać się w awanturę
Cytaty
|
W grudniu 1979 r. sowiecka armia wkracza do Afganistanu. W styczniu 1980 r. Horn udziela wywiadu węgierskiej TV, w którym daje do zrozumienia, że Budapeszt dystansuje się od afgańskiej awantury Moskwy. źródło: NKJP: Wojciech Maziarski: Gyula Horn, Gazeta Wyborcza, 1995-03-31 |
|
|
Spór o wody Eufratu z Ankarą mógł się z łatwością przekształcić w jeszcze jedną awanturę wojenną na Bliskim Wschodzie. źródło: NKJP: Roman Frister: Tygrys w różowych okularach, Polityka, 2005-03-12 |
|
|
[...] wydaje się, że Moskwa gorączkowo zastanawia się, jak wybrnąć - przy jak najmniejszych kosztach - z czeczeńskiej awantury. źródło: NKJP: Bartosz Węglarczyk: Czeczenia, Gazeta Wyborcza, 1994-12-17 |
|
|
[...] w tym szczęśliwym kraju przez cały szesnasty wiek trwały straszliwe polityczne awantury. I nieustannie słychać było wielki krzyk i wrzask wydobywający się z sejmu i z sejmików. źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Rozmowy polskie w latach 1995-2008, 2009 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | awantura |
awantury |
|
| D. | awantury |
awantur |
|
| C. | awanturze |
awanturom |
|
| B. | awanturę |
awantury |
|
| N. | awanturą |
awanturami |
|
| Ms. | awanturze |
awanturach |
|
| W. | awanturo |
awantury |
3. miłosna
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
Połączenia
- wdać się / wdawać się w awanturę
Cytaty
|
[...] czytając jej „Żywoty kotek swawolnych” zacząłem podejrzewać, iż Autorka rywalizowała ze swoją kocicą Kasią o to, czyje życie będzie bardziej kolorowe, burzliwe, pełne malowniczych przygód i awantur. źródło: NKJP: Paweł Zawadzki: O psach, kotach i aniołach, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2006-10-01 |
|
|
Jedyny prawdziwy związek Chopina z kobietą, zainaugurowany jako romantyczna awantura, przeobraża się już po kilku miesiącach w kuriozum: pani Sand nazywa teraz swą nową zdobycz „dzieckiem”, „Małym”, nawet „synem”. źródło: NKJP: Piotr Wierzbicki: Migotliwy ton. Esej o stylu Chopina, 2010 |
|
|
[...] ma koleje losu takie jak facet, który rzuca się w jakąś fantastyczną awanturę, ale musi ponieść jej konsekwencje. Bo ta awantura jest czymś zbyt wyjątkowym, by mogła się dobrze skończyć. źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009 |
|
|
Dwór [...] oburzał się - jak wszyscy - na pannę Kazię z sąsiednich Barcic, która [...] wdała się w awanturę jak z romansu dla kucharek. Uciekła z domu z porucznikiem ułanów, który w końcu i tak, jak to ułani mieli w zwyczaju, rzucił ją dla innej. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu, 2008 |
|
|
Dawne biwaki piękniały w opowiadaniach, urastały do romantycznej przygody, stawały się niepowtarzalnym przeżyciem. Prymitywne warunki i wszelkie niewygody ówczesnej turystyki rychło szły w zapomnienie. Wliczano je w koszty awantury górskiej, zapisywano na konto tatrzańskich atrakcji. źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | awantura |
awantury |
|
| D. | awantury |
awantur |
|
| C. | awanturze |
awanturom |
|
| B. | awanturę |
awantury |
|
| N. | awanturą |
awanturami |
|
| Ms. | awanturze |
awanturach |
|
| W. | awanturo |
awantury |