UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

inteligentnie

Chronologizacja

1858, Demokrata Polski, ark. 28, polona.pl

Odmiana

część mowy: przysłówek

Pochodzenie

Od: inteligentny

Definicja

w sposób świadczący o czyjejś inteligencji

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

Połączenia

  • inteligentnie i dowcipnie, inteligentnie i z wdziękiem
  • inteligentnie mówić, porozmawiać, powiedzieć, stwierdzić, zauważyć; wyglądać; napisany, pomyślany, prowadzony, skonstruowany
  • inteligentnie dowcipny

Cytaty

Mac Kinley zaczepia mnie, że podobno miałem bardzo interesującą dyskusję z Vilbertem o Schopenhauerze i że on, Mac Kinley, cieszy się bardzo, że jest jeszcze ktoś w obozie, z kim można inteligentnie porozmawiać.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

Ludzie po dwóch, trzech latach studiów nie potrafią inteligentnie streścić tekstu, nie potrafią też pisać.

źródło: NKJP: Jerzy Wertenstein-Żuławski: Gazeta Wyborcza, 1993-12-10

Ludzie wyglądający miło i inteligentnie, dobrze ubrani, na oko zdrowi i przytomni, w pierwszych słowach przyznają się do ponurej, wstydliwej przeszłości.

źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni, 1994

Mickiewicz rozumu nie cenił, w duchy nocne wierzył, trzeba więc całą jego filozofię inaczej, inteligentniej, zbadać.

źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1994

Data ostatniej modyfikacji: 03.03.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj