część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
cieć
|
ciecie
|
|
| D. |
ciecia
|
cieci
cieciów
|
|
| C. |
cieciowi
|
cieciom
|
|
| B. |
ciecia
|
cieci
cieciów
|
|
| N. |
cieciem
|
cieciami
|
|
| Ms. |
cieciu
|
cieciach
|
|
| W. |
cieciu
|
ciecie
|
|
może
st.pol.
cieść
'ojciec żony'
pot.
mężczyzna, którego praca polega na pilnowaniu porządku w budynku lub na jakimś terenie
Wyraz bywa uznawany za pogardliwy.
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
|
Na wartowni cieć spał odchylony na krześle do tyłu.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
|
|
Zignorowałem kartkę DZIENNIKARZOM WSTĘP WZBRONIONY na drzwiach, wlazłem do środka i przekupiłem ciecia, żeby móc się pokręcić po budynku.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
|
|
Gdy nikogo z radzieckich gospodarzy nie było, polski cieć za umiarkowaną opłatą pokazywał ciekawym wielkiego świata radziecki piwniczny barek.
źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995-06-02
|
|
W styczniu 1907 roku śnieg zasypał całą Łódź. Na Piotrkowskiej, pod bramami, uwijali się ciecie, próbując przemóc zimę.
źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1998-11-20
|
Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN