jak diabli
jak sto diabłów
rzadziej
jak wszyscy diabli
pot.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że mówiący sądzi, że przypisać temu daną cechę, to powiedzieć za mało
|
Bałam się tej roli jak diabli, roli owianej jedną z największych legend w polskim teatrze.
źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
|
|
Widać, że zła jak diabli, i to w najgorszy sposób, bo na samą siebie.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994
|
|
Najwyraźniej nie była oczytana. A ja? Oczytana jak diabli.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
|
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
_ jak diabli Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna |
ograniczenia zakresu użycia:
nie z wyrażeniami wskazującymi na ocenę pozytywną
|
szyk: zmienny: neutralna postpozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN