Rzeczownik od przedrostkowego czasownika s-tworzyć. Por. Stworzyciel Zob. tworzyć
Definicja
istota, która według pewnych wierzeń spowodowała powstanie świata i innych bogów, będąca przedmiotem kultu, przedstawiana w postaci człowieka, zwierzęcia lub zjawiska przyrody
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy
Kosmogoniczny mit, znany na Wyspach Towarzystwa (archipelagu w południowej części Oceanu Spokojnego) głosił, że Taaroa, przodek wszystkich bogów i stworzyciel wszechświata, znajdował się w muszli mającej postać jaja, które toczy się w nieskończonej przestrzeni.
źródło: NKJP: Tomasz Chludziński: Co siedzi w jajku?, Gazeta Wyborcza - Weekend, 1993-04-09
Słońce i Księżyc mają za stworzycieli wszystkich rzeczy i wierzą, że łączą się jako żona z mężem i obcują cieleśnie ze sobą.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Jako hinduista udaj się do Puszkaru w Radżastanie, do świątyni boga Brahmy, stworzyciela świata (wys. 25 metrów). Jako buddysta będziesz bliżej nieba aż o 34 metry, jeśli w Hongkongu wejdziesz na posąg Buddy w klasztorze Po-Lin.
źródło: NKJP: JAK trafić do nieba, prasa, 2001
[...] hinduiści z przyjemnością odwiedzają świątynie buddyjskie [...] W głównym panteonie najważniejszymi postaciami są Brama, czyli stworzyciel, Śiwa-niszczyciel, który stworzył śmierć, oraz Wisznu, który utrzymuje ład kosmiczny.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
To dla mnie nie podlega dyskusji, bo wierzę w Boga Ojca, Stworzyciela Nieba i Ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
źródło: NKJP: Rozmawiał: WŁODZIMIERZ KNAP, Wierzę w Boga i uznaję teorię ewolucji, Dziennik Polski, 2006-10-27
