UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

eremita

Chronologizacja

2 połowa XVI w., SPXVI

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. eremita
eremici
ndepr
eremity
depr
D. eremity
eremitów
C. eremicie
eremitom
B. eremitę
eremitów
N. eremitą
eremitami
Ms. eremicie
eremitach
W. eremito
eremici
ndepr
eremity
depr

Pochodzenie

Od: erem

Definicja

rel. 
pustelnik - członek zakonu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

Relacje znaczeniowe

synonimy:  pustelnik

Połączenia

  • mnich eremita
  • życie eremity

Cytaty

Po konwersji został mnichem, z całą energią swojego porywczego charakteru porzucił dobra doczesne i oddał się praktykom ascetycznym - początkowo zamieszkał we wspólnocie mnichów, później wybrał bardziej surowe życie eremity.

źródło: NKJP: Internet

Skrajnym wzorem medytacyjnego odcięcia się od świata są eremici (np. święty Szymon Słupnik [...]).

źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974

[...] przez kilka wieków w siermiężnym budynku mieszkali mnisi eremici, potem mury przejęło więzienie dla kobiet.

źródło: NKJP: Katarzyna Kroczak: Monopol na ławę, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-02-24

Wystawił [...] polski władca eremitom kościół drewniany, nakazał zbudowanie cel pustelniczych i ogrodzenie klasztoru płotem z cierni.

źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

Data ostatniej modyfikacji: 20.08.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj