Chronologizacja
Odmiana
część mowy: przysłówek
Pochodzenie
Zob. ponury
1. mówić
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- dodać, mruknąć, odeprzeć, odpowiedzieć, odrzec, powiedzieć, rzec, stwierdzać, zauważyć, żartować ponuro; ponuro milczeć; patrzeć, spoglądać
- bardzo ponuro
Cytaty
Hilda zwróciła się do pana Kuryłły, który stanął na boku i milczał ponuro, jak gdyby obrażony, że nikt nie zwraca na niego uwagi. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987 |
|
Nie chcę żadnego święta - powiedziałem ponuro. Nie chcę sanek z dzwonkami ani śpiewających górali. źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1993 |
|
Czy krzyczała, czy groziła, czy przekonywała, czy prosiła - bliźniaki tak samo obojętnie stali patrząc na nią ponuro, a potem odchodzili i powracali spokojnie i rzeczowo do swoich zajęć. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995 |
|
Ponuro pikietowali (na tekturze jedno słowo: „Głód”), wziąwszy dzieci za ręce, i znużeni nieśmiałym, wstydliwym wołaniem o jałmużnę kładli się na bruku całymi rodzinami [...]. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1975 |
2. wyglądać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- ponuro i chłodno, ponuro i deszczowo, ponuro i smutno; ciemno i ponuro, szaro i ponuro, zimno i ponuro
- wyglądać ponuro
- bardzo, strasznie ponuro
Cytaty
Pusto tu i ponuro. Tylko jedna drżąca brzózka tuli się do omszałych skał. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997 |
|
Wszedł na dziedziniec. Było tu dzisiaj pusto i ponuro. Szare mury zlewały się z chmurami wiszącymi tuż nad flankami baszty. źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996 |
|
Ta restauracja wprawdzie nie mieści się w piwnicy, ale w dość ponuro wyglądającej kamiennej budowli, czyli starym spichlerzu. źródło: NKJP: Piotr Adamczewski, Andrzej Garlicki: W piwnicznej izbie, Polityka, 2008-12-06 |
|
Pomyślał, że ten co dmie, musi mieć płuca wielkości sporej baryłki. Napełnił basowym, ponuro brzmiącym dudnieniem całą okolicę. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003 |