UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

narzucić

Chronologizacja

SPXVI, SJPXVII, SL, SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

Zob. rzucić

1. zdanie

Definicja

zmusić do zaakceptowania czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  zmusić

Połączenia

  • rząd, ustawodawca narzucił
  • państwo narzuciło
  • komuniści narzucili
  • narzucić czytelnikowi, inwestorom, krajowi, ludowi, narodowi, pracownikom, rywalowi, społeczeństwu, światu
  • narzucić ceny, podatki; tempo; demokrację, doktrynę, dyktaturę, komunizm, konstytucję, konwencję, normy, panowanie, prawa, reformy, reżim, ustrój, władzę; bariery, cenzurę, jarzmo, limity, ograniczenia, sankcje, termin; ideologię, interpretację, rygor, wiarę; kierunek, ład, standardy, stereotypy, styl, ton, warunki; metody, schemat, układy, wymagania, wymogi, wzorce, zasady; dyktat, wolę
  • narzucić arbitralnie, gwałtem, jednostronnie, odgórnie, przemocą, siłą, ustawowo

Cytaty

W ten sposób próbuje się nam narzucić przekonanie, że normy w dziedzinie intymnych zachowań człowieka, wynikające z prawa naturalnego, ze zdrowego instynktu, a także z kultury i dobrego obyczaju, są nieaktualne.

źródło: KWSJP: Ewa Polak-Pałkiewicz: Walka o język, Niedziela, 1998, nr 24

Rząd komunistyczny w 1951 roku narzucił rządowi w Lhasie, któremu jeszcze przewodniczył dalajlama, układ o „pokojowym wyzwoleniu Tybetu”.

źródło: KWSJP: Grzegorz Jaszuński: Hongkong dla Chin?, 1997

Od początku dystansu ostre tempo narzucili czescy biegacze.

źródło: KWSJP: kor: Polsko-czeskie bieganie, Euroregio Glacensis, 2000, nr 25 (131)

Proces powrotu do prawosławia nasilił się w II RP, w latach 30., kiedy Kościół rzymskokatolicki próbował narzucić unickim duchownym celibat.

źródło: KWSJP: Piotr Pytlakowski: Łemko szuka grobów, Polityka, 2000, nr 02/07

To niezupełnie to samo, podjął na nowo profesor, starałem się zarysować fenomenologiczny aspekt munduru, przeświadczenie moje oparte jest od dawna na osobistej obserwacji i potwierdzone przez sądy znajomych, że mundur potrafi narzucić całemu społeczeństwu określony tok postępowania, a także myślenia i odczuwania.

źródło: KWSJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1979

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzucę
narzucimy
2 os. narzucisz
narzucicie
3 os. narzuci
narzucą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłem
+(e)m narzucił
narzuciłam
+(e)m narzuciła
narzuciłom
+(e)m narzuciło
narzuciliśmy
+(e)śmy narzucili
narzuciłyśmy
+(e)śmy narzuciły
2 os. narzuciłeś
+(e)ś narzucił
narzuciłaś
+(e)ś narzuciła
narzuciłoś
+(e)ś narzuciło
narzuciliście
+(e)ście narzucili
narzuciłyście
+(e)ście narzuciły
3 os. narzucił
narzuciła
narzuciło
narzucili
narzuciły

bezosobnik: narzucono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzućmy
2 os. narzuć
narzućcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłbym
bym narzucił
narzuciłabym
bym narzuciła
narzuciłobym
bym narzuciło
narzucilibyśmy
byśmy narzucili
narzuciłybyśmy
byśmy narzuciły
2 os. narzuciłbyś
byś narzucił
narzuciłabyś
byś narzuciła
narzuciłobyś
byś narzuciło
narzucilibyście
byście narzucili
narzuciłybyście
byście narzuciły
3 os. narzuciłby
by narzucił
narzuciłaby
by narzuciła
narzuciłoby
by narzuciło
narzuciliby
by narzucili
narzuciłyby
by narzuciły

bezosobnik: narzucono by

bezokolicznik: narzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narzuciwszy

gerundium: narzucenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. narzucenie
narzucenia
D. narzucenia
narzuceń
C. narzuceniu
narzuceniom
B. narzucenie
narzucenia
N. narzuceniem
narzuceniami
Ms. narzuceniu
narzuceniach
W. narzucenie
narzucenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: narzucony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. narzucony
narzucony
narzucony
narzucone
narzucona
D. narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconej
C. narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconej
B. narzuconego
narzuconego
narzucony
narzucone
narzuconą
N. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconą
Ms. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. narzuceni
narzuceni
narzucone
narzucone
D. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych
C. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
B. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzucone
N. narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
Ms. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych

odpowiednik aspektowy: narzucać

Składnia

bez ograniczeń + narzucić +
KOMU + CO

2. ubranie

Definicja

w pośpiechu założyć ubranie lub jakąś jego część

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zarzucić
hiperonimy:  włożyć, założyć

Połączenia

  • narzucić futro, koszulę, kożuch, kurtkę, marynarkę, płaszcz, sweter, szal, szlafrok

Cytaty

Szybko narzuć szlafrok i podejdź do okna.

źródło: KWSJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Jagoda pospiesznie narzuciła ubranie, nawet się nie wycierając.

źródło: KWSJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Jazda, na windę z nimi! Widząc, że Karlik trzęsie się z zimna, narzucił na chłopca jeszcze swoją marynarkę, ale jego mina nie wróżyła nic dobrego.

źródło: KWSJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

I raz jeszcze. - Odwiozę cię, Milu, jeśli się źle czujesz - narzucił mi kurtkę na ramiona.

źródło: KWSJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Na stanik z różyczką narzuciłam kusy T-shirt i przejrzałam się w lustrze.

źródło: KWSJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzucę
narzucimy
2 os. narzucisz
narzucicie
3 os. narzuci
narzucą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłem
+(e)m narzucił
narzuciłam
+(e)m narzuciła
narzuciłom
+(e)m narzuciło
narzuciliśmy
+(e)śmy narzucili
narzuciłyśmy
+(e)śmy narzuciły
2 os. narzuciłeś
+(e)ś narzucił
narzuciłaś
+(e)ś narzuciła
narzuciłoś
+(e)ś narzuciło
narzuciliście
+(e)ście narzucili
narzuciłyście
+(e)ście narzuciły
3 os. narzucił
narzuciła
narzuciło
narzucili
narzuciły

bezosobnik: narzucono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzućmy
2 os. narzuć
narzućcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłbym
bym narzucił
narzuciłabym
bym narzuciła
narzuciłobym
bym narzuciło
narzucilibyśmy
byśmy narzucili
narzuciłybyśmy
byśmy narzuciły
2 os. narzuciłbyś
byś narzucił
narzuciłabyś
byś narzuciła
narzuciłobyś
byś narzuciło
narzucilibyście
byście narzucili
narzuciłybyście
byście narzuciły
3 os. narzuciłby
by narzucił
narzuciłaby
by narzuciła
narzuciłoby
by narzuciło
narzuciliby
by narzucili
narzuciłyby
by narzuciły

bezosobnik: narzucono by

bezokolicznik: narzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narzuciwszy

gerundium: narzucenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. narzucenie
narzucenia
D. narzucenia
narzuceń
C. narzuceniu
narzuceniom
B. narzucenie
narzucenia
N. narzuceniem
narzuceniami
Ms. narzuceniu
narzuceniach
W. narzucenie
narzucenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: narzucony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. narzucony
narzucony
narzucony
narzucone
narzucona
D. narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconej
C. narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconej
B. narzuconego
narzuconego
narzucony
narzucone
narzuconą
N. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconą
Ms. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. narzuceni
narzuceni
narzucone
narzucone
D. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych
C. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
B. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzucone
N. narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
Ms. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych

odpowiednik aspektowy: narzucać

Składnia

Rzosobowy + narzucić +
CO + (na KOGO)
Rzosobowy + narzucić +
CO + (KOMU) + na CO

3. obrus

Definicja

szybkim ruchem umieścić coś na jakiejś powierzchni

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Praca rodzaje pracy

Relacje znaczeniowe

synonimy:  położyć
hiperonimy:  rzucić

Cytaty

Kobiecie narzucili koc na głowę i przestraszoną obezwładnili tak, by nie mogła się ruszać.

źródło: NKJP: Napad w biały dzień w Stanisławiu, Gazeta Krakowska, 2005-06-10

Można narzucić dopasowaną kapę na kanapę.

źródło: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzucę
narzucimy
2 os. narzucisz
narzucicie
3 os. narzuci
narzucą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłem
+(e)m narzucił
narzuciłam
+(e)m narzuciła
narzuciłom
+(e)m narzuciło
narzuciliśmy
+(e)śmy narzucili
narzuciłyśmy
+(e)śmy narzuciły
2 os. narzuciłeś
+(e)ś narzucił
narzuciłaś
+(e)ś narzuciła
narzuciłoś
+(e)ś narzuciło
narzuciliście
+(e)ście narzucili
narzuciłyście
+(e)ście narzuciły
3 os. narzucił
narzuciła
narzuciło
narzucili
narzuciły

bezosobnik: narzucono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. narzućmy
2 os. narzuć
narzućcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. narzuciłbym
bym narzucił
narzuciłabym
bym narzuciła
narzuciłobym
bym narzuciło
narzucilibyśmy
byśmy narzucili
narzuciłybyśmy
byśmy narzuciły
2 os. narzuciłbyś
byś narzucił
narzuciłabyś
byś narzuciła
narzuciłobyś
byś narzuciło
narzucilibyście
byście narzucili
narzuciłybyście
byście narzuciły
3 os. narzuciłby
by narzucił
narzuciłaby
by narzuciła
narzuciłoby
by narzuciło
narzuciliby
by narzucili
narzuciłyby
by narzuciły

bezosobnik: narzucono by

bezokolicznik: narzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narzuciwszy

gerundium: narzucenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. narzucenie
narzucenia
D. narzucenia
narzuceń
C. narzuceniu
narzuceniom
B. narzucenie
narzucenia
N. narzuceniem
narzuceniami
Ms. narzuceniu
narzuceniach
W. narzucenie
narzucenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: narzucony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. narzucony
narzucony
narzucony
narzucone
narzucona
D. narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconego
narzuconej
C. narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconemu
narzuconej
B. narzuconego
narzuconego
narzucony
narzucone
narzuconą
N. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconą
Ms. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. narzuceni
narzuceni
narzucone
narzucone
D. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych
C. narzuconym
narzuconym
narzuconym
narzuconym
B. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzucone
N. narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
narzuconymi
Ms. narzuconych
narzuconych
narzuconych
narzuconych

odpowiednik aspektowy: narzucać

Składnia

Rzosobowy + narzucić +
CO + na CO
Data ostatniej modyfikacji: 18.02.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj