część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
grdyka
|
grdyki
|
|
D. |
grdyki
|
grdyk
|
|
|
|
C. |
grdyce
|
grdykom
|
|
B. |
grdykę
|
grdyki
|
|
N. |
grdyką
|
grdykami
|
|
Ms. |
grdyce
|
grdykach
|
|
W. |
grdyko
|
grdyki
|
|
Prawdopodobnie od tego samego rdzenia * grъd- co krtań (zob.).
wypukłość krtani widoczna na przedniej stronie szyi człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe
- latająca; szpiczasta, wystająca grdyka
- grdyka chodzi, porusza się, lata
- poruszać grdyką
|
Aureliusz zasunął suwak kurtki aż po grdykę.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna
|
|
Ojciec wiązał serwetę pod wystającą grdyką i chciał grać patriarchę rodu, ale bez siwej brody przychodziło mu to z trudem.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Apokalipso, 2004
|
|
Podniosłem szklankę do ust i obserwowałem, jak porusza mi się grdyka przy przełykaniu.
źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
|
|
Matka niespodziewanie włożyła sobie wszystkie tabletki do ust i usiłowała je przełknąć, popijając sokiem z kubka. Jej grdyka pracowała nerwowo.
źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Kawa u Doroty, 2010
|
Data ostatniej modyfikacji: 14.09.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN