Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | szpicel |
szpicle |
ndepr |
| szpicle |
depr | ||
| D. | szpicla |
szpicli rzadziej szpiclów |
|
| C. | szpiclowi |
szpiclom |
|
| B. | szpicla |
szpicli rzadziej szpiclów |
|
| N. | szpiclem |
szpiclami |
|
| Ms. | szpiclu |
szpiclach |
|
| W. | szpiclu |
szpicle |
ndepr |
| szpicle |
depr |
Pochodzenie
niem. Spitzel
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa policja i inne służby mundurowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | szpieg |
Połączenia
- carski, gestapowski, komunistyczny, policyjny, ubecki szpicel
- szpicel i donosiciel
- być, zostać szpiclem
Cytaty
|
Pisze on, że po spotkaniu wigilijnym z 1941 roku, gdy wychodził ze spotkania, nieopatrznie nakazał: na jutro zarządzam spotkanie kawalerzystów. Usłyszał to obozowy szpicel [...], który od razu pobiegł do Niemców rewelacją. źródło: NKJP: Tajemnice generała Karcza, Tygodnik Ciechanowski, 2005-02-02 |
|
|
[...] Betty została gumowym uchem i szpiclem Jeffa, którego donosów wszyscy się boją. Ona jednak nie wyglądała na zażenowaną. źródło: NKJP: Mirosław Tomaszewski: UGI, 2006 |
|
|
A ten stary gadał głośno, choć w karczmie siedzieć mogli szpicle. Albo mu już lata tak pomieszały w głowie, że się nie bał, albo wypił za dużo, albo sam był szpiegiem bana. źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003 |
|
|
Szpicle donosili, że klienci dają ulicznym gazeciarzom po koronie, aby mieli jakiś zarobek, i nie biorą gazet. źródło: NKJP: Mariusz Surosz: Pepiki: dramatyczne stulecie Czechów, 2010 |
|
|
[...] elita sprawująca władzę sama buntuje się przeciw sobie, sama się pacyfikuje i każe podsłuchiwać szpiclom. źródło: NKJP: Jan Gondowicz: Polski rok 1956 w świetle archiwów partii i bezpieki, Gazeta Wyborcza, 1994-04-20 |