Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | karabela |
karabele |
|
| D. | karabeli |
karabeli |
neut |
| karabel |
char | ||
| C. | karabeli |
karabelom |
|
| B. | karabelę |
karabele |
|
| N. | karabelą |
karabelami |
|
| Ms. | karabeli |
karabelach |
|
| W. | karabelo |
karabele |
Pochodzenie
Etymologia niejasna. Może od nazwy perskiego miasta Karbala albo od imienia posła lub kupca tureckiegoKara Bel (dosł. 'Czarny Znak'), który miał wprowadzić ten rodzaj szabli na polski dwór.
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | szabla |
Połączenia
- ozdobna karabela; karabela bojowa
- rękojeść karabeli
- nosić karabelę
- chwycić za karabelę
Cytaty
|
Uzupełnieniem są oryginalne buty safianowe, karabela, którą szlachcic nosił u boku, oraz czekan bądź obuszek, który zwykł nosić w ręce. źródło: NKJP: S.Żagiel: W Gołotczyźnie: Żupany, karabele, fiołki..., Tygodnik Ciechanowski, 2008-04-21 |
|
|
Inny przecież był uchwyt polskiej karabeli bojowej czy szabli husarskiej, a diametralnie różny szabli arabskiej czy perskiej. źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993 |
|
|
W Muzeum Czartoryskich zachwycały sadzone szafirami karabele, szabla Kościuszki, zbroje, burka Czarnieckiego. źródło: NKJP: Niedzielne ceremoniały, Dziennik Polski, 2001-12-15 |
|
|
Husaria niekiedy używała wschodnich karabel. źródło: NKJP: Internet |
|
|
Cześnik, spotkawszy we własnym domu swego śmiertelnego wroga, chwyta za karabelę. źródło: NKJP: Retoryka, Dziennik Polski, 2001-02-16 |