to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu nie większym niż w innych sytuacjach tego typu
|
Kaczor przez tydzień nosił bandaże na rękach, no ale wtedy jeszcze nigdzie nie pracował, więc ręce nie były mu specjalnie potrzebne.
źródło: NKJP: Krzysztof Varga: Chłopaki nie płaczą, 1996
|
|
Słuchał okrzyków na swoją cześć nie bez przyjemności, bo każdy to przecież lubi, ale specjalnie mu na nich nie zależało.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
|
|
Zgoda, pewnie nie jestem specjalnie mądra, ale z drugiej strony - nigdy dotąd nie zachowywałam się tak dziwnie.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
|
|
I nie czuła się jakoś specjalnie pokrzywdzona przez los, rozumiała, że zawsze jest coś za coś, że trzeba wybierać, ona wybrała miłość.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Piołun, 1993
|
|
To nie jest specjalnie dziwne.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
|
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
specjalnie_
w Zd. neg.
Przym., Przysł., Cz. - stan rzeczy, cecha |
|
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z Licz.
|
| szyk: stały: antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 30.03.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN