UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dominikanie

Zob. dominikanin

łac. kośc. Dominicānī

zakon założony we Francji w XIII wieku przez św. Dominika w celu zwalczania ruchów religijno-społecznych występujących przeciwko Kościołowi

Używany w nazwach własnych: Duszpasterstwo Akademickie Dominikanów, Polska Prowincja Dominikanów.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół miejsca i instytucje związane z religią i kościołem

	synonimy:	Zakon Kaznodziejski
	hiperonimy:	zakon

	Błogosławiony Jan z Fesuli, Fra Angelico. Wstąpił do dominikanów, mając dwadzieścia lat. Był znakomitym malarzem i miniaturzystą. Beatyfikowany przez Jana Pawła II. źródło: NKJP: Krystyna Janda: Małpa, 2004
	Bardzo bogaty księgozbiór miała z pewnością kolegiata przy kościele farnym oraz klasztory dominikanów, dominikanek i franciszkanów. źródło: NKJP: (waw): Dzieła starych oficyn, Nowiny Raciborskie, 2002-02-20
	Kościół św. Ducha. Jego początki wiążą się z Aleksandrem Jagiellończykiem, który przekazał go dominikanom. źródło: NKJP: Jak się masz, Wilno?, Dziennik Polski -- Magazyn, 2000-05-20
	Przełożony ojca Konrada, prowincjał dominikanów w Polsce ojciec Maciej Zięba, biorący udział w posiedzeniu Instytutu Pamięci Narodowej, kiedy to podejmowano decyzję o ujawnieniu nazwiska donosiciela stwierdził, że to co zobaczył jest porażające. źródło: NKJP: Dorota Kosierkiewicz: To musi boleć, Echo Dnia, 2005-04-30
	Ogromną rolę w chrystianizacji ziem polskich - podobnie zresztą jak w chrystianizacji Europy Zachodniej - odegrały zakony żebrzące z dominikanami i franciszkanami na czele [...]. źródło: NKJP: Daniel Olszewski : Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: p1

Data ostatniej modyfikacji: 10.12.2013