mówiący podkreśla, że nie ma wątpliwości, że jest lub powinno być tak jak on mówi
wyrażenie epistemiczne - wykładnik oceny prawdziwości sądu
|
Przede wszystkim absolutnie wykluczam błąd kierowcy.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
|
|
Absolutnie nikt nie wiedział, gdzie jesteśmy.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
|
|
Nic, ale to absolutnie nic nie jesteś mi winien.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
|
|
Ale dla mnie absolutnie najważniejsze było słowo „suwerenność”.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
|
|
Cały czas było absolutnie ciemno i cicho.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
|
część mowy: partykuła
podklasa: wykładnik prawdziwości sądu
| absolutnie _ |
|
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
|
| szyk: zmienny: neutralna antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN