UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

powiernica

Chronologizacja

SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

Zob. wierzyć

Definicja

kobieta zaufana, której ktoś się zwierza ze swoich spraw osobistych i tajemnic dla tego kogoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  powierniczka

Połączenia

  • powiernica sekretów, tajemnic, trosk
  • przyjaciółka i powiernica
  • stać się, zostać czyjąś powiernicą

Cytaty

Aya była jego powiernicą, jego przyjaciółką, starszą siostrą, której nigdy nie miał.

źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999

Pan Adam zamartwiał się o przyszłość córek i chociaż bardzo obie kochał, nie zawsze aprobował ich postępowanie, zdarzały się więc nieporozumienia i wówczas raz jedna, raz druga z nich stawała się powiernicą jego trosk i niepokojów.

źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003

Jedyną osobą, przed którą nie miał tajemnic, zwierzając się jej otwarcie, była Ewa Otwinowska, zawsze wykazująca pełną tolerancję dla wszelkich ludzkich ułomności. Wilek traktował ją jak swoją powiernicę, bliższą mu zapewne aniżeli jego matka czy siostra.

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. powiernica
powiernice
D. powiernicy
powiernic
C. powiernicy
powiernicom
B. powiernicę
powiernice
N. powiernicą
powiernicami
Ms. powiernicy
powiernicach
W. powiernico
powiernice

Składnia

bez ograniczeń + powiernica +
KOGO/CZEGO
Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2013
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj