UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wspaniały

XVI w., Bor

st.czes. vzpanilý 'wyborny, okazały'

Dokładny odpowiednik postaci staroczeskiej poświadczony w st.pol. wspaniły.

taki, który ma cechy pozytywne w wyjątkowym stopniu i może budzić podziw

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

synonimy:

cudowny, cycuś II, obłędny, super I

wspaniały chłopak; widok; księgozbiór; koncert; dar; pomysł; humor; wspaniała dziewczyna, kobieta; wiadomość; przyroda; pogoda; książka; sprawa; atmosfera, impreza, rozrywka, uroczystość, zabawa; wspaniałe przeżycie, uczucie; wyczucie; wspaniałe krajobrazy, widoki; nagrody, prezenty; efekty, rezultaty; chwile

	A kiedy wstał, zapatrzyłem się w niego - cóż za wspaniała sylwetka!, nie przypuszczałem, że jest aż tak zgrabny, smukły i wysoki, taki płowy włos i wąs, sam męski wdzięk. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
	Robotniczy samorodek, wielki talent przywódczy i piękny człowiek. Mówił wspaniałą polszczyzną. źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
	Trudno wyobrazić sobie wspanialszy duet - genialny muzyk zagra na genialnym instrumencie. źródło: NKJP: Agnieszka Kamińska: Genialny duet, Dziennik Bałtycki, 2005-10-25
	W 1627–37 zamek przebudowano, dobudowując m.in. wspaniałą wieżę. Budowla ta uchodziła za najwspanialszą w Prusach po zamku krzyżackim w Malborku. źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1997

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

Data ostatniej modyfikacji: 09.06.2014