UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

awanse

Chronologizacja

Zob. awans

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: p3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. awanse
D. awansów
C. awansom
B. awanse
N. awansami
Ms. awansach
W. awanse

Pochodzenie

Zob. awans

Definicja

książk. 
starania mające na celu pozyskanie względów osoby, która nam się podoba lub na której przychylności nam zależy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

Połączenia

  • czynić, robić komuś awanse

Cytaty

Najpierw dworował sobie z awansów zupełnie jawnie czynionych nadobnemu młodzieńcowi przez starą rajfurkę Stulichę.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński, Metamorfozy, 2004

Lubił też „brać na fundusz” damy, szczególnie te mało
atrakcyjne, czyniąc im niebywałe awanse i obsypując
komplementami, na jakie nikt poza nim by się nie zdobył.

źródło: NKJP: Jeremi Przybora, Przymknięto oko opatrzności, 1995

No i te rozmowy w sypialni państwa Nixon, gdzie w „mydlanooperowym” stylu prezydent odtrąca awanse żony.

źródło: NKJP: Paweł Mossakowski: Kino polityczne po amerykańsku, Gazeta Wyborcza, 1996-04-05

A Hanka, której początkowo trochę imponowała adoracja dziwacznego nieco wyrostka, coraz obojętniej traktowała moje awanse.

źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

Majster traktował ich uprzejmie, ale z rezerwą, jakkolwiek starszy hamburczyk czynił mu różne awanse, szczególnie wychwalając jego znajomość niemieckiego.

źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996

Składnia

bez ograniczeń + awanse +
(wobec KOGO)
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2011
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj