UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

satysfakcja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

internac.

ang. satisfaction

fr. satisfaction

hiszp. satisfacción

z łac. satisfactiō, satisfactiōnis 'zadośćuczynienie, naprawienie szkody; zapewnienie, dowód'

< satisfacere (satisfaciō) 'zadość czynić, naprawiać szkodę', 'zapewniać, dowodzić'

1. zadowolenie

stan psychiczny, jakiego doznaje osoba, która osiągnęła coś, na czym jej zależało

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

ludzka; duża, niekłamana, niemała, ogromna, pełna, prawdziwa, wielka, wyraźna; dzika; głęboka; czysta, widoczna, wyraźna; cicha, drobna; gorzka; mściwa, ponura; osobista, własna; pewna; dodatkowa, szczególna, wewnętrzna satysfakcja; satysfakcja seksualna
satysfakcja z pracy; z decyzji; z działania, z niesienia pomocy, z realizacji czegoś, z uprawiania sportu; z nagrody; z rezultatów czegoś, z wyników; z zakupów, z życia
odczuwać, sprawiać; czerpać z czegoś satysfakcję; coś daje, przynosi komuś satysfakcję
odnotować/odnotowywać, opowiadać, podkreślać, powiedzieć, wspominać, zauważyć/zauważać, powtórzyć, przytaknąć, rzec, stwierdzić/stwierdzać; pomyśleć; patrzeć; uśmiechać się; przyjąć/przyjmować z satysfakcją

	Praca przy rzeźbieniu daje satysfakcję z pokonania własnych słabości, trudności technicznych i fizycznych. źródło: NKJP: Konrad Bogusz, Joanna Bogusz: Szkoła rzeźby, Wychowawca, 2003-11
	Kiedy dostaniesz upragnioną pracę, przede wszystkim przepełnia cię ogromna satysfakcja, że to jednak ty byłaś najlepsza. źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Sprzedam siebie od zaraz, Cosmopolitan, 199, nr 7
	Byłem bardzo młody i każde działanie uwieńczone sukcesem napawało mnie dumą. Odczuwałem też pełną satysfakcję, gdy chwalono mnie na zebraniu zarządu. źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Dzieciaki wdrapywały się na drzewa w poszukiwaniu ptasich jaj, które z satysfakcją rozbijały. źródło: NKJP:Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

	+	satysfakcja	+	(z CZEGO)
	+	satysfakcja	+	(że ZDANIE)

wynagrodzenie jakiejś osobie krzywd czy strat, jakie zostały jej wyrządzone

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	Za mord na Ormianach nikt nigdy nie poniósł kary. [...] Turcy odmawiają nawet przyznania, że zbrodnia miała miejsce. Ormianie więc nigdy nie otrzymali nawet moralnej satysfakcji, a co dopiero mówić o zadośćuczynieniu. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
	Posiedzenie otworzył Clemenceau słowami, które miały dać Francji satysfakcję za upokorzenie roku 1871: „Panowie, jest to drugi pokój zrobiony w Wersalu”. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1994
	Zbrodnia ta nie została nigdy należycie rozliczona. Ja domagam się satysfakcji moralnej dla ofiar i ich rodzin. źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
	[...] miałem mieć pojedynek w zastępstwie jednego z członków klubu, który będąc pod gazem najpierw obraził jakąś damę, potem odmówił satysfakcji honorowej jej kawalerowi. źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
	- Przykro mi, że to... zdarzyło się tutaj, wszakże wśród ludzi honoru za policzek nie płaci się zwykłym przeproszeniem. Żądam satysfakcji z bronią w ręku. - Cóż, ma pan słuszność, ale proszę wziąć pod uwagę, że pojedynki są zakazane. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2018