UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

obumrzeć

Chronologizacja

1522, SPXVI

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. obumrę
obumrzemy
2 os. obumrzesz
obumrzecie
3 os. obumrze
obumrą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. obumarłem
+(e)m obumarł
obumarłam
+(e)m obumarła
obumarłom
+(e)m obumarło
obumarliśmy
+(e)śmy obumarli
obumarłyśmy
+(e)śmy obumarły
2 os. obumarłeś
+(e)ś obumarł
obumarłaś
+(e)ś obumarła
obumarłoś
+(e)ś obumarło
obumarliście
+(e)ście obumarli
obumarłyście
+(e)ście obumarły
3 os. obumarł
obumarła
obumarło
obumarli
obumarły

bezosobnik: obumarto

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. obumrzyjmy
2 os. obumrzyj
obumrzyjcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. obumarłbym
bym obumarł
obumarłabym
bym obumarła
obumarłobym
bym obumarło
obumarlibyśmy
byśmy obumarli
obumarłybyśmy
byśmy obumarły
2 os. obumarłbyś
byś obumarł
obumarłabyś
byś obumarła
obumarłobyś
byś obumarło
obumarlibyście
byście obumarli
obumarłybyście
byście obumarły
3 os. obumarłby
by obumarł
obumarłaby
by obumarła
obumarłoby
by obumarło
obumarliby
by obumarli
obumarłyby
by obumarły

bezosobnik: obumarto by

bezokolicznik: obumrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obumarłszy

gerundium: obumarcie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. obumarcie
obumarcia
D. obumarcia
obumarć
C. obumarciu
obumarciom
B. obumarcie
obumarcia
N. obumarciem
obumarciami
Ms. obumarciu
obumarciach
W. obumarcie
obumarcia

odpowiednik aspektowy: obumierać

Pochodzenie

Zob. mrzeć

1. o żywych organizmach

Definicja

stać się martwym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat roślin budowa i funkcjonowanie roślin

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

Cytaty

Głowa była jedynym organem czującym, reszta ciała już obumarła. Paraliż, odpływ zmysłów i niemoc.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

Zawał spowodował obumarcie jednej z półkul mózgowych.

źródło: NKJP: Martyna Bunda, Jerzy Danilewicz, Joanna Podgórska, Ewa Winnicka: Nadobowiązkowi, Polityka, 2008-12-20

Jednak trwające od końcówki grudnia aż do przedwiośnia niskie temperatury sprawiły, że rośliny obumarły.

źródło: NKJP: Tomasz Chudzyński: Słaby plon, dobra cena, Dziennik Bałtycki, 2010-08-03

2. o zwyczajach

Definicja

przestać istnieć

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zamrzeć

Cytaty

Zamiar likwidacji proszowickiej organizacji zrzeszającej emerytów i rencistów był bardzo prosty. - Jej działalność obumarła. Nic się nie działo, coraz mniej liczni członkowie figurowali w statystykach tylko formalnie.

źródło: NKJP: Aleksander Gšciarz: Seniorzy bez ograniczeń, Dziennik Polski, 2008-10-06

W Ameryce obumarło poczucie autentycznej wspólnoty, a politykę zastąpiono masową rozrywką, terapeutycznymi interwencjami i procesami sądowymi.

źródło: NKJP: Marek Węgierski, Jacek Spólny: Społeczny i cywilizacyjny upadek Stanów Zjednoczonych i Kanady, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-06-01

W naszym regionie obumarł dobry zwyczaj zwoływania regularnych konferencji prasowych, podczas których tzw. liderzy mogliby poinformować o tym co zrobili, bądź czego zamierzają dokonać.

źródło: NKJP: Marek Kempski: Zmowa milczenia, czy co?, Trybuna Śląska, 2003-04-04

Data ostatniej modyfikacji: 06.03.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj