UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

cierpliwie

1500, SStp

Zob. cierpliwy

w sposób świadczący o tym, że ktoś spokojnie i przez długi czas potrafi znosić przykrości lub monotonię sytuacji, w której się znajduje

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

sprzeczne:

niecierpliwie

cierpliwie i konsekwentnie, cierpliwie i wytrwale, długo i cierpliwie, spokojnie i cierpliwie
cierpliwie pozować, siedzieć, stać; czekać, oczekiwać, poczekać, zaczekać; słuchać, wysłuchać/wysłuchiwać; odpowiadać, powtarzać, tłumaczyć, wyjaśniać, wytłumaczyć; znosić coś
bardzo cierpliwie

	Pan poseł na pewno będzie miał możliwość przemawiania, więc bardzo proszę się nie denerwować, tylko cierpliwie czekać na swoją kolejkę. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.11.2000
	Do znudzenia, tymi samymi zdaniami tłumaczy im cierpliwie zasady socjalistycznego ustroju. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
	Po spotkaniu zawodnicy długo i cierpliwie rozdawali autografy i odpowiadali na pytania uczniów Zespołu Szkół Budowlanych. źródło: NKJP: Nie chcieli ich wypuścić..., Dziennik Polski, 2003-11-04
	Początkowo spędzała całe dnie siedząc cierpliwie przy oknie, ale ostatnio wręcz nie mogła sobie znaleźć miejsca, kręciła się w kółko, wstawała, siadała [...]. źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996

część mowy: przysłówek

stopień równy	cierpliwie
stopień wyższy	cierpliwiej

Data ostatniej modyfikacji: 31.03.2025