tak a tak

Jak przyszło do mnie tłumaczę: tak a tak , koń mnie zrzucił, ale czuję, że sprawa w złą stronę idzie.

źródło: NKJP: Janusz Rulka: Wieczory na sianie u wuja Franka, Akant, 2010-03

Mówię, jestem Aki Ra. A ona, że mnie nie zna. Pomyślałem: błąd. Aki Ra to nowe imię, wymyśliłem je sobie u Czerwonych Khmerów. Mówię jej wtedy, że moja mama nazywała się tak a tak . A ciocia na to, że może jesteśmy jednej krwi, ale musi pomyśleć.

źródło: NKJP: Martyna Mistarz, Marta Sapała: Dorosłe dzieci z przedszkola pracy, Polityka nr 2395, 2003-04-05

Można wtedy jedynie zestawiać fakty i argumenty, mówiąc: „Jest tak a tak , natomiast o wyborze decyzji rozstrzyga w każdym wypadku indywidualna wrażliwość”.

źródło: NKJP: Piotr Moszyński: Salonowiec, Wprost nr 21/11, 1999

Jeżeli opisując pewien „kawałek świata” powiadamy, że w pewnym momencie jest on tak a tak urządzony (np. że w tym momencie jest on w toku takich a takich zmian) i rzeczywiście tak w tej chwili ów „kawałek świata” jest urządzony, to nasz opis jest prawdziwy; zdanie, które wypowiadamy, jest prawdziwe.

źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1958

Także tutaj (zachodzi) za każdym razem „konstytuowanie się” przedmiotu w tak a tak uformowanych aktach myślowych; świadomość, w której dokonuje się prezentacja, niejako czyste oglądanie rzeczy, znowu nie jest czymś na kształt pudła, w którym dane te po prostu by się zawierały, lecz oglądająca świadomość to - pomijając uważność - tak a tak uformowane akty myślowe, rzeczy zaś, które nie są aktami myślowymi, konstytuują się właśnie w nich, w nich osiągają prezentację; i istotnie, tylko tak ukonstytuowane pokazują się jako to, czym są.

źródło: NKJP: Ireneusz Bittner: Współczesna antropologia filozoficzna: typologia nurtów, prezentacja stanowisk, wybór tekstów, 1999