UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

skulić

1674, Kart XVII-XVIII

Zob. kulić

pochylić, zgiąć lub schować jakąś część ciała tak, by była jak najmniej widoczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

Przystawił dziewczynie lufę do skroni. Skuliła ramiona. Ale usta zacisnęła w wąską kreskę.

źródło: NKJP: Roman Praszyński, Jajojad, 1998

Wygodna pozycja na dzisiaj: pochylone ramiona i skulone ze zmęczenia plecy.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: skulono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skulmy
2 os.	skul	skulcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skuliłbym bym skulił	skuliłabym bym skuliła	skuliłobym bym skuliło	skulilibyśmy byśmy skulili	skuliłybyśmy byśmy skuliły
2 os.	skuliłbyś byś skulił	skuliłabyś byś skuliła	skuliłobyś byś skuliło	skulilibyście byście skulili	skuliłybyście byście skuliły
3 os.	skuliłby by skulił	skuliłaby by skuliła	skuliłoby by skuliło	skuliliby by skulili	skuliłyby by skuliły

bezosobnik: skulono by

bezokolicznik: skulić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skuliwszy

gerundium: skulenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skulony

odpowiednik aspektowy: kulić

Inne uwagi

Zwykle imb

Rz_osobowy

skulić

Data ostatniej modyfikacji: 27.02.2018