– Powiedziałem, że czasami policjant i bandyta to jedno. – Święta prawda – rzucił Domagalla znad gazety.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
– Nie szukam zwady. – Święta prawda, szukał brzegu derki i sposobu owinięcia się nią tak, by wypadło to godnie i mało żałośnie.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
– Nuże, do dzieła. Niechże konia dają, a potem idą w swoją stronę. – Ano, święta prawda - rzekł starszy wieśniak. - Trza nam dzieło kończyć, bo czas bieży.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Odmiana
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
Składnia
/święta prawda/ po Zd. ozn.
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego poprzedzającego kontekstu