czarny charakter

Tylko w bajkach z jednej strony widzimy dobrych, uczynnych i szlachetnych osobników, którzy są przykładem idealnej osoby. [...] Natomiast z drugiej strony widzimy złego do szpiku kości, czarnego charaktera, który jest dokładną odwrotnością o 180 stopni, wyżej opisanego przeze mnie osobnika. Knuje, spiskuje, oszukuje i ciągle ma wredny uśmiech na twarzy.

źródło: NKJP: Internet

- Gdyby chciano pracować tylko z oficjalnie zaaprobowanymi, sprawdzonymi, dobrymi facetami, nie dowiedziano by się, co robią czarne charaktery. Wiceprezydent posunął się do stwierdzenia, że „na liście płac” trzeba mieć także „trochę bardzo nieprzyjemnych typów”.

źródło: NKJP: (PAP/AP): Pozyskiwać podwójnych agentów, Dziennik Polski, 2001-09-17

Czarnym charakterem (przynajmniej w opinii resoviaków) okazał się sędzia główny [...] ze Stalowej Woli, postać mało znana w futbolowym środowisku na Podkarpaciu. Arbiter pokazał 13 kartek, usunął z boiska trzech graczy gości oraz jednego zawodnika Unii.

źródło: NKJP: (TSZ): Sędzia dobry czy zły?, Dziennik Polski, 2001-10-30

Ameryka reprezentowana w MGM Grand Arena w Las Vegas przez 16 tysięcy osób jednoznacznie dała wyraz swej dezaprobacie dla poczynań Tysona. Przestał być wielkim mistrzem, stał się czarnym charakterem.

źródło: NKJP: „Brudni” wojownicy, Dziennik Polski, 1998-10-30

Od 20-latki, córki jednego z moich apolitycznych przyjaciół, usłyszałem: - A ja się o panu uczyłam w szkole. - No i? - zapytałem. - Czarny charakter z pana - powiedziała. [...] W pewnej zaś książce autor postawił znak równania pomiędzy mną a księciem Adamem Ponińskim, zdrajcą narodowej sprawy, którego sąd sejmowy w 1789 r. pozbawił urzędów i skazał na banicję.

źródło: NKJP: Mieczysław F. Rakowski: Nie ma chętnych do rozmowy, Gazeta Wyborcza, 1995-10-06