UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

mniemanie

2 połowa XV w., SStp
W postaci: mnymanye

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. mniemać

książk.

czyjaś subiektywna opinia na jakiś temat, która może być nieuzasadniona lub fałszywa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka wytwory działań intelektualnych człowieka

błędne, dobre, fałszywe, złe; potoczne, powszechne; wielkie, wysokie; swoje, własne mniemanie
mniemanie ludu, ludzi; kleru; autora; większości
mniemanie na temat czegoś
mniemanie o sobie; o Polakach; o swoich możliwościach, umiejętnościach, o własnej wyższości; o władzy
panuje, powstaje; rozpowszechnia się mniemanie
podzielać; wyrażać; mieć (wysokie) mniemanie

	Problemem jest jedno: Austriacy mają złe mniemanie o Polakach, ale powodem takiego stanu jest brak informacji. źródło: NKJP: Katarzyna Nicieja: Rozmowy o partnerstwie, Dziennik Zachodni, 2002-08-02
	To właśnie adresat był, w mniemaniu autora, faktycznym sędzią i recenzentem, którego twórca obdarzał pełnym zaufaniem i przyjmował jego oceny z pokorą i wdzięcznością. źródło: NKJP: Anna Warda: Z obserwacji nad dedykacjami mecenasowskimi w osiemnastowiecznej Rosji, 2000
	Szkoda bowiem przez błędne mniemanie o tego typu salonach zrezygnować ze wspaniałej zabawy - mówi Eugeniusz Mański, właściciel salonu gier. źródło: NKJP: (da): Sposób na nudę, Dziennik Bałtycki, 2011
	Istnieje prawdziwa staroświeckość, prawdziwa mitologia i prawdziwe kołtuństwo, tak jak istnieje prawdziwy zabobon, głupia ludowa gadka, fantastyczne mniemanie na temat urojonych dziwów natury. źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
	Dosyć rozpowszechnione jest mniemanie, że w ogóle nie można uczyć dobrego pisania. źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967

	+	mniemanie	+	(KOGO) + o KIM/o CZYM
	+	mniemanie	+	że ZDANIE

Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2017