Chronologizacja
Pochodzenie
fr. compliment
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie
Połączenia
- duży, największy, wielki; miły, najpiękniejszy, piękny; słodki, wspaniały, wyszukany, zdawkowy; zgrabny, zręczny; najwyższy; prawdziwy; niezasłużony komplement; banalne, dwuznaczne
- łasy na komplementy
- oczekiwać komplementu; słuchać, wysłuchać/wysłuchiwać komplementów; nie szczędzić komuś komplementów
- powtórzyć/powtarzać; przyjąć/przyjmować komplement; mówić, powiedzieć komplement, prawić, robić komplementy; szeptać; słyszeć, usłyszeć komplementy
- obdarzyć/obdarzać kogoś komplementem; obsypać kogoś komplementami
- zacząć/zaczynać od komplementów
- zareagować na komplement; reagować na komplementy; dziękować za komplement; uznać coś za komplement
- dzięki za komplement
Cytaty
|
Podziękowałem za komplement, zbyt pochlebny moim zdaniem. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995 |
|
|
Dla mnie Anka - opowiada - to przede wszystkim fantastyczny kumpel. Nie jest to może wyszukany komplement dla damy, ale mówię, jak jest. źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997 |
|
|
Niemcy wcale nie mieli zamiaru jej ścigać, a gdy zaczekała na nich, prawili jej komplementy, że tak wspaniale jeździ. źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995 |
|
|
Butkiewicz próbuje pocieszać ją komplementami. Mówi, że pięknie wygląda w tej sukience [...]. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Lustra, 1999 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | komplement |
komplementy |
|
| D. | komplementu |
komplementów |
|
| C. | komplementowi |
komplementom |
|
| B. | komplement |
komplementy |
|
| N. | komplementem |
komplementami |
|
| Ms. | komplemencie |
komplementach |
|
| W. | komplemencie |
komplementy |