część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
|
nastroje
|
|
D. |
|
nastrojów
|
|
C. |
|
nastrojom
|
|
B. |
|
nastroje
|
|
N. |
|
nastrojami
|
|
Ms. |
|
nastrojach
|
|
W. |
|
nastroje
|
|
nastawienie jakiejś grupy społecznej, ujawniające się w jej emocjach, poglądach i oczekiwaniach
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
- zbiorowe nastroje; nastroje antypolskie, antyradzieckie, antyrządowe, nacjonalistyczne, polityczne, społeczne
- nastroje mas, społeczeństwa, tłumu, wyborców, załogi; graczy, inwestorów, konsumentów
- nastroje na wsi; na giełdzie, na rynku; w Europie, w społeczeństwie
- radykalizacja nastrojów
- odczytywać; rozbudzić, wywołać/wywoływać; uspokoić nastroje; badanie nastrojów
- wpłynąć/wpływać na nastroje
|
Roosevelt lepiej odczytywał nastroje społeczne niż jego rywal Hoover. Społeczeństwo amerykańskie oczekiwało szybkich i skutecznych reform.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 2002
|
|
Lewica próbuje zdyskontować dość powszechne oburzenie, wywołać falę nastrojów antyrządowych.
źródło: NKJP: Marek Rapacki: Imigranci we Francji, Gazeta Wyborcza, 1996-08-29
|
|
Wygłaszając exposé, premier [...] musiał lawirować pomiędzy nastrojami wyborców a [...] realiami naszej gospodarki.
źródło: NKJP: Wczoraj przeczytane, Gazeta Wyborcza, 1993-11-10
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.09.2012
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN