UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

postrzeżenie

XVI w., SPXVI

część mowy: rzeczownik

książk.

proces odbioru zjawisk, wrażeń lub informacji pod wpływem działania bodźców zewnętrznych na zmysły

[postszeżenie] lub pot. [posczszeżenie], lub pot. [poszczszeżenie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego zmysły

synonimy:

percepcja, spostrzeżenie

	Oczywiste jest, że nie ma równoważności między faktem, postrzeżeniem, komunikatem i recepcją. źródło: NKJP: Tomasz Goban-Klas: Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, 2004
	Kartezjusz, chociaż daleki od zerwania z wiarą Kościoła, uważał, że w zasadzie we wszystko można wątpić: zarówno w naukę Kościoła, postrzeżenia zmysłowe, a nawet w prawdziwość twierdzeń matematycznych. źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
	Carl Lange wręcz utożsamiał lęk z reakcjami naczyniowo-ruchowymi, stanowiło to dla niego jedną całość: najpierw następuje postrzeżenie zagrażającego bodźca, później reakcja fizjologiczna, a ta, gdy jest świadomie zauważona i zanalizowana, wywołuje stan emocjonalny. źródło: NKJP: Stanisław Porczyk: W szponach bożka Pana, Polityka, 2008-02-09
	W prozie Berenta zaś obowiązującą regułę stanowi to, że wszystko pokazuje się poprzez postrzeżenia postaci, wyeliminowany zaś został narrator w tradycyjnej formie, ten, który znajduje się ponad bohaterami. źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

	+	postrzeżenie	+	(CZEGO)
	+	postrzeżenie	+	(JAKIE)

Data ostatniej modyfikacji: 02.12.2016