szczątek

Brak pewnej etymologii. Zdaniem Borysia z pierwotnego *iz-čęd- (*jьz-čędъ, *jьz-čęd-ъkъ), przypuszczalnie od wyrażenia przyimkowego *jьz čęda 'od dziecka'. Postaci szcząt / szczęt, szczątek mają -t- uogólnione z przypadków zależnych typu D. szcządku, wymawianego szczątku, od czego wtórna forma M. szczątek.
Inaczej Babik: wychodzi od pierwiastka *skei̯-d- 'dzielić, wydzielać część', z potencjalnym rozwojem semantycznym: 'dzielić na części nierówne' > 'odrywać małą część, pozostawiając większą nienaruszoną' > 'wydzielać jedynie małe kawałki, kroić po kawałeczku'. W tym ostatnim stadium widzi uzasadnienie dla znaczenia 'mała ilość, mały kawałek', które miałoby być właściwe jednemu z derywatów - rzeczownikowi *ščędъ / *ščędъkъ, do której to prapostaci nawiązuje wyraz polski (argumentacja semantyczna znajduje oparcie w wyrażeniu przyimkowym do szczętu 'do ostatniego (tj. najmniejszego) kawałeczka').