UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

jeździec

1455, SStp

1. amatorski

osoba jadąca na grzbiecie konia lub innego zwierzęcia

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Nie było nieba nad sylwetką konia i jeźdźca, których ruchliwy cień sunął po zaśnieżonej drodze.

źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska, Był pałac, 2008

Niebawem ujrzeli galopujących jeźdźców. Pierwszy z nich znacznie wyprzedził całą grupę i gnał jak wicher.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

osoba, która uprawia jeździectwo

Środowiskowo wyraz używany także w odniesieniu do kolarzy i zawodników uprawiających wyścigi motocyklowe.

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Sport osoby i organizacje związane ze sportem

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

czołowy, najlepszy, najskuteczniejszy; młody; krajowy, polski, zagraniczny jeździec
podziwiać jeźdźców

Na razie najskuteczniejszym jeźdźcem zespołu jest Martin Smolinski, który we wrześniu 2004 roku jeździł już na Stadionie Olimpijskim – w finale IMŚJ.

źródło: NKJP: Wojciech Koerber: Zaległa formalność, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-05-12

Anecie Kajper, która jest członkinią kadry narodowej młodych jeźdźców, matura pokrzyżowała plany sportowe.

źródło: NKJP: Ewa Szczecińska: Matura w siodle, Gazeta Wrocławska, 2003-05-06

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Data ostatniej modyfikacji: 31.03.2022