Matka usiadła przy oknie na skwapliwie podsuniętym przez służącą krześle.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Przypomina się zdanie z Dickensa: „Im głośniej mówił o honorze, tym skwapliwiej liczyliśmy nasze łyżki”.
źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców. Wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999
Dzienniki warszawskie skwapliwie podchwyciły [...] zamieszczoną na łamach „Prawdy” i „Izwiestii” krytykę projektu paktu.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
- Chyba nie potraktowaliście poważnie tej krotochwili o żarciu i ludożerstwie? Hę? [...] - Nie, skądże znowu - zapewnił skwapliwie Szarlej, tak skwapliwie, że oczywiste było, że kłamie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
- Cieszysz się, że jestem? Skwapliwie pokiwała głową i tak mocno chwyciła moją rękę, że musiałam ją wyrywać.