UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

hańba

Chronologizacja

2 połowa XIV w., SStp
W postaci: gańba

Pochodzenie

czes. hanba 'wstyd, ujma, niesława, utrata czci'

z psł. *ganьba 'ganienie, potępianie; znieważanie; utrata czci, wstyd'

Zapożyczenie z języka czeskiego wyparło rodzimą formę gańba, która wyszła z użycia w XVI w.

1. czyn

Definicja

zdarzenie lub czyn, który przynosi komuś wielki wstyd i wyjątkowo złą opinię

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Połączenia

hańba narodowa, polska
hańba cywilizacji, ludzkości, narodu; hańba klęski, ucieczki
hańba w historii
hańba i nieszczęście, hańba i śmierć, hańba i upokorzenie, hańba i zdrada; zbrodnia i hańba; wojna lub hańba
uniknąć hańby
uważać coś za hańbę

Cytaty

Postaram się zrobić wszystko, żeby nigdy w życiu już nie wrócić do więzienia. Drugi raz takiej hańby bym już nie zniósł [...].

źródło: NKJP: Milena Rachid Chehab: Wygnani z raju, Ozon nr 1, 2005

Wstydzę się, że siostrzeńca z drzewa za pomocą antysemickich okrzyków muszę ściągać. Bardzo mi wstyd. [...] niechby tak jaki cudzoziemiec usłyszał! Jaka, panie, krzywda dla Polski! Jaka hańba!

źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Marsz Polonia, 2008

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	hańba	hańby
D.	hańby	hańb

C.	hańbie	hańbom
B.	hańbę	hańby
N.	hańbą	hańbami
Ms.	hańbie	hańbach
W.	hańbo	hańby

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

	+	hańba	+	CZEGO
	+	hańba	+	CZYJA

2. opinia