UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozgoryczony

1867, Dziennik Literacki i Polityczny, nr 1-52, books.google.pl

Od: rozgoryczyć . Por. ogsł. *orz-gorьčiti 'uczynić cierpkim, gorzkim; przydać cierpienia, rozzłościć'
Zob. gorycz

taki, który czuje rozgoryczenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

rozgoryczony mężczyzna; bezrobotny, klient, prezydent, szef, trener; rozgoryczona kobieta, matka; rozgoryczeni ludzie, rodzice; mieszkańcy, pracownicy, robotnicy, rolnicy; rozgoryczone pielęgniarki
rozgoryczony decyzją, postawą kogoś; brakiem czegoś, faktem, że..., wynikami
rozgoryczony i oszukany, rozgoryczony i oburzony, rozgoryczony i pokrzywdzony, rozgoryczony i rozczarowany, rozgoryczony i sfrustrowany, rozgoryczony i wściekły, rozgoryczony i zdesperowany, rozgoryczony i zniechęcony
czuć się rozgoryczony

Rozgoryczeni robotnicy wybrali trzydziestoosobową delegację i wysłali ją do Warszawy, by przedstawiła ich krzywdę w ministerstwie.

źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967

Czuła się coraz bardziej rozgoryczona faktem, że nikt nie prosi jej o radę ani jej rad nie słucha.

źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka: Rozłam ekonomiczny, Gazeta Wyborcza, 1993-11-08

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	rozgoryczony	+	CZYM
szyk: neutralny

Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2018