UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bezsporny

1825, Antoni Jakubowicz, Słownik rossyysko-polski, polona.pl

Od: bez sporu (zob. bez II, spór)

książk.

taki, co do którego nie istnieją żadne różnice w opinii

[bessporny]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka wytwory działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

bezsporny fakt, sukces; bezsporna kwestia, wina, zaleta; bezsporne udowodnienie, ustalenie czegoś; bezsporne dowody; rzecz bezsporna
bezsporny i oczywisty

Obwodnica jest potrzebna i jest to fakt bezsporny.

źródło: NKJP: Rafał Sterczyński: Czy stracą mieszkańcy i miasto?, Gazeta Poznańska, 2004-01-22

Do jego bezspornych sukcesów zalicza się rozszerzenie obszaru Pomorza o księstwo sławieńsko-słupskie.

źródło: NKJP: Teresa Krywow: Złota pałeczka, Dziennik Bałtycki, 2000-06-09

Badanie było jedynie czczą formalnością, wszak wina Maliny zdawała się bezsporna.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Data ostatniej modyfikacji: 29.04.2025