Chronologizacja
Pochodzenie
Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego otuszyć; zob. tuszyć
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- otucha i nadzieja, otucha i wiara, otucha i wsparcie, otucha i zachęta
- słowa; odrobina otuchy
- pełen, pełny otuchy
- otucha opuściła kogoś, wstąpiła w kogoś
- potrzebować; nabrać/nabierać; dodać/dodawać komuś otuchy
- budzić; czerpać z czegoś otuchę
- napawać otuchą
Cytaty
|
A więc można ją pokonać. Niezależnie od tego, jakie to trudne, sama zdradziła, że jest to możliwe. W Piotra wstąpiła otucha. Mógł walczyć, mógł wygrać. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009 |
|
|
Poczułem, jak w moją dłoń wsuwa się czyjaś ręka, chłodna z lęku. Spojrzałem prosto w ciemne oczy Srebrzanki. Posłałem jej uśmiech pełen otuchy. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004 |
|
|
- Co z tego, że chory łyknie lekarstwo, kiedy nikt mu nie wytrze spoconego czoła i nie doda otuchy. Dobre słowo jest czasami lepsze niż lekarstwo. źródło: NKJP: Prymas u chorych, Gazeta Wyborcza, 1995-02-13 |
|
|
Miała miejsce niedawno pierwsza w Polsce [...] udana operacja przeszczepu ręki [...]. Pozbawiony ręki mężczyzna czekał na ten moment przez wiele lat. Takie przypadki napawają otuchą i niosą nadzieję. źródło: NKJP: Wojciech Chmura: Ręce i serce, Dziennik Polski, 2006-08-12 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | otucha |
otuchy |
|
| D. | otuchy |
otuch |
|
| C. | otusze |
otuchom |
|
| B. | otuchę |
otuchy |
|
| N. | otuchą |
otuchami |
|
| Ms. | otusze |
otuchach |
|
| W. | otucho |
otuchy |
Inne uwagi
Zwykle lp