UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozpacz

Chronologizacja

XIV w., Bor
1 połowa XV w., Bańk

Pochodzenie

zach. psł. *orz-pačь ( / *orz-pakъ, *orz-paky)

Rzeczownik od czasownika rozpaczać (zob.)

Definicja

bardzo silne i przykre uczucie wywołane czymś złym, co powoduje całkowitą utratę nadziei na przyszłość

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  desperacja, rozpaczność

Połączenia

  • absolutna, bezdenna, bezgraniczna, głęboka, skrajna, wielka, zupełna; beznadziejna, bezsilna, cicha, głucha; autentyczna, prawdziwa rozpacz
  • rozpacz kibiców, pokonanych; dzieci, matki, rodziców, rodziny
  • rozpacz z jakiegoś powodu
  • rozpacz po klęsce, po stracie kogoś/czegoś, po śmierci; rozpacz w duszy, w głosie, w oczach, w sercu
  • rozpacz i beznadzieja, rozpacz i bezradność, rozpacz i bezsilność, rozpacz i ból, rozpacz i bunt, rozpacz i depresja, rozpacz i desperacja, rozpacz i determinacja, rozpacz i gniew, rozpacz i groza, rozpacz i nadzieja, rozpacz i nienawiść, rozpacz i przerażenie, rozpacz i radość, rozpacz i rezygnacja, rozpacz i smutek, rozpacz i strach, rozpacz i śmierć, rozpacz i tęsknota, rozpacz i wściekłość, rozpacz i zazdrość, rozpacz i żal, rozpacz i żałoba
  • akt, gest, odruch, wyraz; wybuch; głos, krzyk, łzy; granice, otchłań, skraj rozpaczy
  • powód do rozpaczy
  • bliski, pełen rozpaczy
  • skłonny do rozpaczy
  • rozpacz bierze, ogarnia
  • poddawać się rozpaczy
  • rodzić rozpacz
  • doprowadzić kogoś do rozpaczy; oszaleć, płakać, rzucać się, szaleć, umrzeć, upić się, wyć z rozpaczy
  • popadać, wpaść/wpadać w rozpacz
  • pogrążać się w rozpaczy; jęknąć, krzyknąć, mówić, powiedzieć, zawołać, westchnąć; myśleć, pomyśleć z rozpaczą

Cytaty

- No! Ale żeś nam napędził strachu. Matka o mało nie umarła z rozpaczy! - wykrzyknął ojciec. - Powiedz coś, bo jeszcze nie wierzę, że żyjesz.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

Kiedy nadeszły te złowrogie grzmoty, a w nocy niebo zabarwiało się na czerwono, popadali w panikę i rozpacz, nie wiedzieli, dokąd uciec i gdzie się schronić.

źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. rozpacz
rozpacze
D. rozpaczy
rozpaczy
C. rozpaczy
rozpaczom
B. rozpacz
rozpacze
N. rozpaczą
rozpaczami
Ms. rozpaczy
rozpaczach
W. rozpaczy
rozpacze

Inne uwagi

Zwykle lp

Frazeologizmy

czarna rozpacz
obraz nędzy i rozpaczy
Data ostatniej modyfikacji: 14.08.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj