UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

osamotnienie

1804, Roczniki Towarzystwa Warszawskiego Przyiacioł Nauk, t. 3, books.google.pl

stan psychiczny człowieka, którego ludzie opuścili lub sam wyłączył się z jakiejś grupy i nie ma wsparcia w nikim

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

nagłe; całkowite, zupełne; własne; polityczne osamotnienie
osamotnienie człowieka, ludzi; Polski
osamotnienie w rodzinie; w społeczeństwie, w świecie, w tłumie; w działaniu, w walce
osamotnienie i bezradność, osamotnienie i brak akceptacji (wsparcia, zrozumienia...), osamotnienie i izolacja, osamotnienie i smutek
poczucie, uczucie; świadomość; ból, lęk osamotnienia
lęk przed osamotnieniem
czuć, odczuwać osamotnienie
cierpieć, zemrzeć, żyć; działać, walczyć w osamotnieniu

	Almos niespodziewanie pogodził się z królem Kolomanem, pozostawiając Bolesława w nadzwyczaj trudnym położeniu. Osamotnienie polityczne Bolesława było tym dotkliwsze, że Koloman pozostawał nadal w przyjaźni z Borzywojem czeskim. źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005
	Tęskniłam za Aleksandrem, za jego fizyczną bliskością [...]. Wiedząc, że jego nieobecność jest w pełni usprawiedliwiona, odczuwałam osamotnienie. On wracał tak zmęczony, że nawet nie mogliśmy rozmawiać. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	Teraz to poczucie zupełnego, ale to zupełnego osamotnienia, do którego przywykłem przez lata jak do własnej skóry, ciąży, boli, skacze do gardła czymś jadowitym i pragnąłbym je choć na moment odsunąć od siebie. źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009
	[...] byli to ludzie samotni, bez bliskich rodzinnych związków. Żyli długie lata w osamotnieniu i o ich grobach także nikt dziś nie pamięta. źródło: NKJP: (MAB): Groby z odzysku, Dziennik Polski, 2008-10-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

Data ostatniej modyfikacji: 22.02.2019