UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziwo

Chronologizacja

XV w., SStp

Pochodzenie

Zob. dziw

Definicja

coś nierealnego, niespotykanego i zdumiewającego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:  dziw

Połączenia

  • dziwa natury

Cytaty

W 1691 r. z mórz południowych do Anglii powrócił podróżnik William Dampier. Przywiózł filipińskiego księcia Giolo, wytatuowanego od stóp do głów. Anglicy ściągali z daleka, by obejrzeć to dziwo.

źródło: NKJP: Ewa Halewska: Ciało spod igły, Nowiny Raciborskie, 2002-08-07

Asy tej miary [...] nie rodzą się na kamieniu. Są wśród gołębi jak Korzeniowski albo Szewińska wśród ludzi - fenomeny, dziwa natury.

źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Go! Gołąb go!, Polityka, 2006-06-03

Zresztą wszyscy, którzy po raz pierwszy próbowali ziemniaków, byli nimi zachwyceni. Pierwszy opis europejski pochodzi z 1588 roku, sporządził go pewien Francuz, który zamorskie dziwo jadł u legata papieskiego w Belgii.

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008

Luty, ślizgiem po śniegu przeleciawszy, w diabły poszedł, a marzec przyniósł wielkie dziwo: wczesną wiosnę do lata podobną - ciepłą, całą w słońcu i roztopach.

źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziwo
dziwa
D. dziwa
dziw
C. dziwu
dziwom
B. dziwo
dziwa
N. dziwem
dziwami
Ms. dziwie
dziwach
W. dziwo
dziwa
Data ostatniej modyfikacji: 03.06.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj