Chronologizacja
1860, Bańk
Pochodzenie
psł. *obьtjina 'wspólnota, wspólna własność, teren wspólnie użytkowany'
W języku polskim zastąpiono pierwotny przyrostek *-ina ekspansywnym -izna; na stary wyraz nawarstwiły się nowsze derywaty od obcy 'cudzy', stąd obczyzna 'obce kraje'; zob. obcy
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Przynależność i podział terytorialny
Połączenia
- pobyt, praca, życie; Polacy, rodacy; prezydent (RP), rząd, siły zbrojne, władze na obczyźnie
- urodzony, wychowany, zamieszkały na obczyźnie
- mieszkać, pozostać / pozostawać, pracować, przebywać, spędzić ileś lat, żyć na obczyźnie
Cytaty
|
W najbliższym czasie spodziewany jest powrót z obczyzny Małgorzaty Bąk. źródło: NKJP: (DW): Rekordowa wygrana, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2000-11-06 |
|
|
Wędrowali z ojczystego kraju na obczyznę. źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995 |
|
|
Zaczepił się w kopalni w Zabrzu. Trzy lata pracował na przodku. [...] Dobrze mi tam było, ale to obczyzna. Ludzie inni, Ślązaki. źródło: NKJP: Joanna Gospodarczyk: Konkurs \„Temat otwarty\” - III nagroda, Gazeta Wyborcza, 1992-07-27 |
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | obczyzna |
obczyzny |
|
| D. | obczyzny |
obczyzn |
|
| C. | obczyźnie |
obczyznom |
|
| B. | obczyznę |
obczyzny |
|
| N. | obczyzną |
obczyznami |
|
| Ms. | obczyźnie |
obczyznach |
|
| W. | obczyzno |
obczyzny |