UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

odgłos

1564, Bańk

Zob. głosić

1. dźwięk

dźwięk, jaki wydobywa się podczas trwania określonego zjawiska lub czynności

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

hiperonimy:

dźwięk

ciężki; dźwięczny, głuchy, stłumiony; dziwny, niepokojący; charakterystyczny odgłos; dalekie; nocne; metaliczne; niewyraźne; przeraźliwe, przerażające odgłosy
odgłosy bębna, bicia, strzału, uderzeń; awantury, walki; miasta; samochodów; burzy; butów, kroków
odgłosy z pokoju; z ulicy; odgłosy zza ściany
skądś dobiega, dochodzi odgłos
nasłuchiwać odgłosów
wydawać; zagłuszać odgłos; usłyszeć odgłosy
sądzić coś po odgłosach

Z korytarza dochodziły odgłosy awantury.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

Brzęczenie alarmu stało się jeszcze wyraźniejsze. Chwilę potem usłyszał odgłos kroków.

źródło: NKJP: Więzień układu – część 4, Esensja, 2006-04

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

wyrażenie słowami lub innymi dźwiękami pewnego stanu, jaki powstał w związku z wcześniej zaistniałym zdarzeniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

Tymczasem wkradała się w poczynania drużyny panika, wywołana choćby odgłosami niezadowolenia z zewnątrz...

źródło: NKJP: Powroty Marka Kusty, Dziennik Polski, 1999-12-27

Na ostatniej płycie śpiewam po polsku, ale jak dowodzą odgłosy krytyki, nie ma to szczególnego znaczenia.

źródło: NKJP: Stefan Drajewski: Moje inspiracje, Polska Głos Wielkopolski, 2004-04-13

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Data ostatniej modyfikacji: 18.06.2014