UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

stuk I

II

rzeczownik

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Pochodzenie

Od dźwiękonaśladowczego czasownika stukać (zob.)

Definicja

odgłos wywołany uderzeniem jakiegoś przedmiotu

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Połączenia

  • stuk kół, pociągu; młotka; obcasów, podków
  • usłyszeć stuk

Cytaty

Zaraz potem Gaszycki usłyszał stuk podkutych butów pod oknami i głośne pogwizdywanie.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

Wtedy wyminąłem ją, trzasnąłem drzwiami i zbiegłem z siódmego piętra, czekając ciągle i nasłuchując jej wołania i stuku obcasów.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. stuk
stuki
D. stuku
stuków
C. stukowi
stukom
B. stuk
stuki
N. stukiem
stukami
Ms. stuku
stukach
W. stuku
stuki
Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj