Chronologizacja
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
skulę się |
skulimy się |
|||
2 os. |
skulisz się |
skulicie się |
|||
3 os. |
skuli się |
skulą się |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
skuliłem się +(e)m się skulił |
skuliłam się +(e)m się skuliła |
skuliłom się +(e)m się skuliło |
skuliliśmy się +(e)śmy się skulili |
skuliłyśmy się +(e)śmy się skuliły |
2 os. |
skuliłeś się +(e)ś się skulił |
skuliłaś się +(e)ś się skuliła |
skuliłoś się +(e)ś się skuliło |
skuliliście się +(e)ście się skulili |
skuliłyście się +(e)ście się skuliły |
3 os. |
skulił się |
skuliła się |
skuliło się |
skulili się |
skuliły się |
bezosobnik: skulono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
skulmy się |
|
2 os. |
skul się |
skulcie się |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
skuliłbym się bym się skulił |
skuliłabym się bym się skuliła |
skuliłobym się bym się skuliło |
skulilibyśmy się byśmy się skulili |
skuliłybyśmy się byśmy się skuliły |
2 os. |
skuliłbyś się byś się skulił |
skuliłabyś się byś się skuliła |
skuliłobyś się byś się skuliło |
skulilibyście się byście się skulili |
skuliłybyście się byście się skuliły |
3 os. |
skuliłby się by się skulił |
skuliłaby się by się skuliła |
skuliłoby się by się skuliło |
skuliliby się by się skulili |
skuliłyby się by się skuliły |
bezosobnik: skulono by się
bezokolicznik: skulić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
skuliwszy się
gerundium: skulenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | skulenie się |
skulenia się |
D. | skulenia się |
skuleń się |
C. | skuleniu się |
skuleniom się |
B. | skulenie się |
skulenia się |
N. | skuleniem się |
skuleniami się |
Ms. | skuleniu się |
skuleniach się |
W. | skulenie się |
skulenia się |
odpowiednik aspektowy: kulić się
Pochodzenie
Zob. kulić
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne
Relacje znaczeniowe
synonimy: | podkulić się |
Połączenia
- chłopiec skulił się
- skulić się na krześle, na łóżku, na siedzeniu; na podłodze, na ziemi
- skulić się w fotelu, w kącie, w łóżku
- skulić się ze strachu
- skulić się nagle, odruchowo
- skulić się w oczekiwaniu na coś
- ktoś skulił się przerażony
Cytaty
Chłopiec pragnął się skulić, osłonić głowę dłońmi, wcisnąć ją między kolana i czekać, ale instynkt kazał mu się wyprostować i odskoczyć pod ścianę. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993 |
|
Wzięła kartkę, skuliła się i przygarbiła pod uważnym spojrzeniem mężczyzny, a może pod jakimś innym, niewidzialnym ciężarem. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010 |
|
Zdawało się, że wszyscy wstrzymali oddech w oczekiwaniu na odpowiedź. Albana aż się skuliła od nabrzmiałych nagle emocji. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002 |
|
Bez ciepłego okrycia, w kapciach wyszła na podwórze i skuliła się na ławce pod domem. Tam znaleźli ją sąsiedzi. źródło: NKJP: Alina Barcz: Dwoje na huśtawce, Detektyw, nr 4, 1999 |
|
- Jaka jednostka? - zapytał chłopiec. Skulił się z zimna, ręce wciskał głęboko w kieszenie. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998 |
Składnia
+ | skulić się | + |
(od CZEGO | z CZEGO)
|