UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

tępak

Chronologizacja

1919, SJPWar

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. tępak
tępacy
ndepr
tępaki
depr
D. tępaka
tępaków
C. tępakowi
tępakom
B. tępaka
tępaków
N. tępakiem
tępakami
Ms. tępaku
tępakach
W. tępaku
tępacy
ndepr
tępaki
depr

Pochodzenie

Zob. tępy

Definicja

pot.  pogard. 
ktoś, kto zdaniem mówiącego jest głupi i niezdolny

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

Relacje znaczeniowe

synonimy:  głupek, jełop, kołek, matoł, matołek, tępol, tępota, tuman

Połączenia

  • najgorszy, największy, wyjątkowy tępak

Cytaty

[...] jego były student, wyjątkowy tępak zresztą, wydawał ostrym tonem polecenia członkom brygady budującej barykadę.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006

Żeby wytrwać w takim stanie, trzeba być albo skończonym tępakiem, albo wyróżniać się niepospolitą odwagą.

źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009

Porucznik Józef Schiller ma niewiele wspólnego z tępakami z UB: żadnego prymitywnego straszenia, poprawna polszczyzna...

źródło: NKJP: Roman Graczyk: Tropem SB: jak czytać teczki, 2007

Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj