1877,
Przegląd Krytyczny, books.google.pl
Od: przedrostkowego czasownika wyznaczyć, zob. znaczyć, znak.
to, po czym da się poznać jakiś stan lub proces
- główny, podstawowy; jedyny; istotny, ważny wyznacznik
- wyznacznik luksusu, pozycji, prestiżu, statusu, sukcesu; atrakcyjności; człowieczeństwa, tożsamości; lewicowości; jakości, poziomu, standardu, wartości; stylu; rozwoju; działań; sytuacji
- stanowić wyznacznik
|
Wyznacznikiem przynależności do chrześcijaństwa jest jednak wiara w Boga obecnego w Trójcy.
źródło: NKJP: Dyskusja:Świadkowie Jehowy, www.wikipedia.org, 2009-05-27
|
|
Data ważności też jest wyznacznikiem jakości jedzenia.
źródło: NKJP: Rozmawiała Magdalena Stremplewska: Dieta to styl życia..., Gazeta Pomorska, 2009-05-16
|
|
W połowie lat trzydziestych Polskę opanowuje skrajnie prawicowy duch, którego jednym z wyznaczników jest antysemityzm.
źródło: NKJP: Krzysztof Burnetko; Witold Bereś: Marek Edelman. Życie. Po prostu, 2008
|
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wyznacznik
|
wyznaczniki
|
|
| D. |
wyznacznika
|
wyznaczników
|
|
| C. |
wyznacznikowi
|
wyznacznikom
|
|
| B. |
wyznacznik
|
wyznaczniki
|
|
| N. |
wyznacznikiem
|
wyznacznikami
|
|
| Ms. |
wyznaczniku
|
wyznacznikach
|
|
| W. |
wyznaczniku
|
wyznaczniki
|
|
|
+ |
wyznacznik |
+ |
|
Data ostatniej modyfikacji: 04.09.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN