Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | ksywka |
ksywki |
|
| D. | ksywki |
ksywek |
|
| C. | ksywce |
ksywkom |
|
| B. | ksywkę |
ksywki |
|
| N. | ksywką |
ksywkami |
|
| Ms. | ksywce |
ksywkach |
|
| W. | ksywko |
ksywki |
Pochodzenie
Zob. ksywa
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
Połączenia
- gangsterska, internetowa, szkolna ksywka
- ksywka Czarny, Rudy, Starszy...
- chłopak, dziewczyna, internauta, koleś o ksywce jakiejś
- używać ksywki
- mieć, nosić ksywkę
Cytaty
|
[...] woli, żeby ludzie zwracali się do niego per Generał. Podobno jego ksywka pochodzi z wczesnego dzieciństwa. Mama rozkochana w syneczku mawiała: mój ty mały generale! źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Mafia po nowemu, Polityka, 2005 |
|
|
Andrzej Wasielewski, policjant, miał ksywkę „Ryzykant”, bo lubił mawiać: „Chętnie zaryzykuję, bylebym miał sto procent pewności”. źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001 |
|
|
[...] poinformowaliśmy policjantów o tym, kogo widzieliśmy, padały ksywki i nazwiska sprawców. źródło: NKJP: (as): „Czy Państwo mi wierzą?” - Wątpliwości świadków wydarzeń, Czas Ostrzeszowski, 2004 |
|
|
Staram się żyć na przyjacielskiej stopie z młodzieżą – do większości zwracam się po imieniu albo po ksywkach. źródło: NKJP: PS: Superbelfer, kosa i prawie ideał, Trybuna Śląska, 2001-06-23 |